Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν δηλώνει έτοιμος να σταματήσει τις εχθροπραξίες, αλλά με… κάποιους όρους. Αυτές οι «λεπτομέρειες», όπως τις παρουσίασε λίγο πριν από τις συνομιλίες με Αμερικανούς απεσταλμένους στο Κρεμλίνο, είναι τόσο καθοριστικές που θα μπορούσαν να καταστρέψουν κάθε ελπίδα για εκεχειρία 30 ημερών.
Οι απαιτήσεις του «τσάρου» δεν είναι καινούριες – συνοδεύουν τη ρωσική εισβολή σε πλήρη κλίμακα από την αρχή, αλλά και πριν από αυτήν. Για την Ουκρανία και τους δυτικούς συμμάχους της, όμως, πολλές από αυτές είναι απαράδεκτες ή αδύνατο να ικανοποιηθούν, σύμφωνα με την ανάλυση του BBC.
«Συμφωνούμε με τις προτάσεις για παύση των εχθροπραξιών», δήλωσε αρχικά ο Πούτιν με θετικό τόνο, μόνο για να προσθέσει: «Αυτή η παύση πρέπει να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη ειρήνη και να εξαλείψει τα βαθύτερα αίτια αυτής της κρίσης».
Κανείς δεν θα διαφωνούσε με την ανάγκη για μακροπρόθεσμη ειρήνη, αλλά η εκδοχή του Πούτιν για τα αίτια του πολέμου περιστρέφεται γύρω από την επιθυμία της Ουκρανίας να υπάρχει ως κυρίαρχο κράτος, εκτός της σφαίρας επιρροής της Ρωσίας.
Η Ουκρανία επιθυμεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση – κάτι που είναι πλέον κατοχυρωμένο στο Σύνταγμά της. Αν και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη αμφισβητήσει την ένταξη στο ΝΑΤΟ, ο Πούτιν εξακολουθεί να απορρίπτει εντελώς την ύπαρξη της Ουκρανίας ως ανεξάρτητου κράτους.
Αυτό αντικατοπτρίζεται σε πολλούς από τους όρους που ανέφερε.
Ο Πούτιν θέλει να αποτρέψει την Ουκρανία από το να ενισχύει τον στρατό της και να ανανεώνει τα αποθέματα όπλων της – κάτι που σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να γίνονται άλλες παραδόσεις από τη Δύση. Αλλά ποιος θα εγγυηθεί ότι κάτι τέτοιο θα τηρηθεί;
Από την αρχή του πολέμου, ο Πούτιν απαιτούσε την «αποστρατιωτικοποίηση» της Ουκρανίας – κάτι που θεωρείται αδιανόητο για το Κίεβο και τους συμμάχους του. Ουσιαστικά, ο Πούτιν αναζητά εγγυήσεις ασφαλείας… αντεστραμμένες.
Καμία υπόσχεση για ανταλλάγματα από τη Ρωσία
Θα συμφωνούσε η Ρωσία να σταματήσει τον επανεξοπλισμό ή την κινητοποίηση των δυνάμεών της;
Αυτό φαίνεται απίθανο, και ο Πούτιν δεν έδωσε κανένα σημάδι παραχώρησης στις δηλώσεις του στο Κρεμλίνο.
Ο Ρώσος πρόεδρος, πριν τις χθεσινές δηλώσεις του είχε επισκεφτεί με στρατιωτική περιβολή την πρώτη γραμμή στην περιφέρεια Κουρσκ, όπου οι ρωσικές δυνάμεις έχουν το πάνω χέρι.
Νιώθει ότι διαπραγματεύεται από θέση ισχύος και δεν θέλει να τη χάσει.
«Αν σταματήσουμε τις στρατιωτικές ενέργειες για 30 ημέρες, τι σημαίνει αυτό; Θα φύγουν όλοι από τη μάχη;» διερωτήθηκε ρητορικά.
Αλλωστε χθες, Πέμπτη, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι οι δυνάμεις του κατέλαβαν πλήρως τη μεγαλύτερη πόλη που είχαν καταφέρει να ανακτήσουν οι Ουκρανοί, τη Σούτζα. Ο Πούτιν δηλώνει ότι το μόνο που απομένει στους Ουκρανούς είναι μια «σφήνα» – οπότε γιατί να σταματήσει τώρα η Ρωσία;
«Αν δημιουργηθεί φυσικός αποκλεισμός τις επόμενες ημέρες, κανείς δεν θα μπορεί να φύγει. Θα υπάρχουν μόνο δύο επιλογές – παράδοση ή θάνατος», προειδοποίησε.
Παρά την αισιοδοξία του Πούτιν, οι περισσότερες γραμμές του μετώπου παραμένουν σε στασιμότητα, ακόμη κι αν οι Ρώσοι είχαν πρόσφατα κάποιες επιτυχίες στα ανατολικά. Ο Πούτιν πιστεύει ότι μια εκεχειρία 30 ημερών θα στερήσει από τη Ρωσία το πλεονέκτημά της και θα δώσει στους Ουκρανούς χρόνο να ανασυνταχθούν και να επανεξοπλιστούν.
«Ποιες είναι οι εγγυήσεις μας ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί;» αναρωτήθηκε.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει προταθεί κανένας μηχανισμός για να διασφαλιστεί ότι θα τηρηθούν οι όροι οποιασδήποτε εκεχειρίας. Αν και 15 δυτικές χώρες έχουν προτείνει την αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων, αυτές θα σταλούν μόνο σε περίπτωση τελικής ειρηνευτικής συμφωνίας – όχι εκεχειρίας.
Ωστόσο, ακόμη κι αν υπήρχε τέτοια πρόταση, η Ρωσία δεν θα την αποδεχόταν.
Μέσα από όλες αυτές τις «λεπτομέρειες», ο Πούτιν φαίνεται να αμφισβητεί το πώς μια εκεχειρία θα μπορούσε να ωφελήσει τη Ρωσία, ειδικά όταν τα στρατεύματά του βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση. Η οπτική του βασίζεται καθαρά στο πώς εξελίσσεται η κατάσταση στο πεδίο της μάχης.
Καθώς συναντά απεσταλμένους του Τραμπ στη Μόσχα, με επικεφαλής τον Στιβ Γουίτκοφ, ο Πούτιν γνωρίζει ότι η πιο σημαντική συνομιλία του θα είναι τελικά με τον ίδιο τον πρόεδρο.
«Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε με τους Αμερικανούς συναδέλφους μας… ίσως να κάνουμε ένα τηλεφώνημα με τον πρόεδρο Τραμπ και να το συζητήσουμε μαζί του», δήλωσε.
Ωστόσο, το μήνυμά του είναι ξεκάθαρο: ο δρόμος προς την εκεχειρία είναι γεμάτος προϋποθέσεις που θα είναι σχεδόν αδύνατο να ικανοποιηθούν.
