Συνέντευξη παραχώρησε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Χρήστος Ζαμπούνης στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μεταξύ άλλων μίλησε για την κόρη του και την περίοδο που έκανε χρήση ναρκωτικών.
«Όταν κατέρρευσαν όλα, άρχισα τη συγγραφή του βιβλίου “Ιστορίες ενός παιδήλικα”. Αυτή ήταν η ψυχοθεραπεία που έκανα, η ενδοσκόπηση. Κάθισα να γράψω τα απομνημονεύματά μου, που ήταν πολύ θρασύ για τόσο νεαρή ηλικία, θέλω να σας πω ότι μετάνιωσα που τα εξέδωσα. Γιατί αυτά ήταν για μένα, το έκανα για να θεραπεύσω όλη τη δυσκολία και την πίεση» δήλωσε αρχικά ο δημοσιογράφος.
«Η μητέρα μου, όπως και όλοι οι σοβαροί άνθρωποι, μου έλεγε “τα εν οίκω μη εν δήμω“. Για ποιον λόγο τώρα να κάτσω να γράψω ότι όταν έχασα την κόρη μου, έκανα για δύο χρόνια χρήση ναρκωτικών; Μετά το έκανα συνειδητά, λέγοντας ότι έστω κι ένας νεαρός χρήστης αν διαβάσει ότι υπάρχει άνθρωπος που σταμάτησε την κοκαΐνη, ίσως μπορεί να τη σταματήσει και κάποιος άλλος».
Ο Χρήστος Ζαμπούνης τόνισε πως η συγκεκριμένη ουσία δύσκολα κόβεται από κάποιον: «Δεν σταματάει εύκολα αυτό, είναι τόσο γλυκό ναρκωτικό η κοκαΐνη, τόσο ύπουλο. Για να το σταμάτησα, σημαίνει ότι μπορούν κι άλλοι».
«Στα Πρόσωπα είχαμε μία σελίδα που έλεγε για τα ναρκωτικά: “όλοι μου έλεγαν πόσο θα με ανεβάσει, κανένας δεν μου είπε πόσο θα με κατεβάσει“. Δεν χτίζω καριέρα, δεν χτίζω εικόνα και δεν είχα φιλοδοξία να κάνω κάτι, να γίνω κάτι. Το έγραφα χρόνια εκείνο το βιβλίο, μ’ έσωσε και φαντάζομαι όσοι περάσαν δύσκολα, θα τους βοήθησε» ανέφερε.
Ενώ τέλος λέει πως: «Είναι άλλες τόσες σελίδες που είναι σε θυρίδα, που δεν έχουν δημοσιευθεί. Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες αλλά δεν είναι σωστό να εκθέτουμε κόσμο. Δεν ξέρω αν θα δημοσιευτούν ποτέ. Τα είχα γράψει γιατί είχα την εσωτερική ανάγκη να τα θυμηθώ, να τα εξηγήσω και να εξηγηθώ.»
