Οι αληθινοί θαυμαστές του εγκλήματος μπορεί να πιστεύουν ότι μένουν ελάχιστα πράγματα για να μάθουν για τον Πάμπλο Εσκομπάρ, του οποίου η συναρπαστική ιστορία έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές σε βιβλία, ντοκιμαντέρ και δράματα, με πιο αξιοσημείωτη τη σειρά «Narcos».
Ο Κολομβιανός βασιλιάς των ναρκωτικών ήταν η κινητήρια δύναμη στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών της Νότιας Αμερικής από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 έως τη δεκαετία του 1990 και ήταν τελικά υπεύθυνος για την πλημμύρα του κόσμου με κοκαΐνη. Ο Εσκομπάρ συγκέντρωσε και κατάφερε να κρύψει μια τεράστια προσωπική περιουσία που λέγεται ότι ανέρχεται σε 25 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και μια θρυλική θέση στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος, πριν από τον δραματικό θάνατό του κατά τη διάρκεια επιδρομής της κολομβιανής κυβέρνησης στο κρησφύγετό του στο Μεντεγίν το 1993, την ημέρα μετά τα 44α γενέθλιά του.
Ως επικεφαλής του καρτέλ του Μεντεγίν, ο Εσκομπάρ επέβλεψε την άνοδο μιας αυτοκρατορίας ναρκωτικών που χαρακτηρίστηκε από τη βία και την προθυμία του γκάνγκστερ να βασανίσει και να σκοτώσει αντιπάλους όταν η δωροδοκία και ο εκφοβισμός δεν είχαν τα αποτελέσματα που ήθελε. Όπως η μαφία στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα κολομβιανά καρτέλ ναρκωτικών λειτουργούσαν με έναν κώδικα μυστικότητας, ο οποίος τους επέτρεπε να διαφθείρουν την αστυνομία και τους αξιωματούχους και να πλήττουν εκείνους στις τάξεις τους, οι οποίοι ήταν αστυνομικοί ή κυβερνητικοί πληροφοριοδότες.
Αλλά οι πρόσφατες αποκαλύψεις έριξαν νέο φως στον Εσκομπάρ που τιμωρούσε τους πληροφοριοδότες, αυξάνοντας την πιθανότητα ότι ο βασιλιάς ήταν ο ίδιος καρφί, και άμεσα υπεύθυνος για τη σύλληψη και τη φυλάκιση ενός από τους συναδέλφους του ηγέτη του καρτέλ του Μεντεγίν, του Carlos Lehder. Η πληροφορία προέρχεται από τον ίδιο τον Lehder, του οποίου τα απομνημονεύματα για την καριέρα του στο εμπόριο ναρκωτικών δημοσιεύθηκαν το 2024.
Η καριέρα του Carlos Lehder στο εμπόριο ναρκωτικών είναι σχεδόν εξίσου αξιοσημείωτη με αυτή του ίδιου του Πάμπλο Εσκομπάρ. Ιδρυτής του καρτέλ του Μεντεγίν μαζί με τον Εσκομπάρ, ο Lehder καθιερώθηκε ως ένας έξυπνος χειριστής που ήταν ικανός να σκέφτεται έξω από το κουτί, δηλαδή να μεταφέρει ναρκωτικά όπου ήταν κερδοφόρα. Ήταν επιδέξιος πιλότος, γεγονός που τον έκανε ισχυρό λαθρέμπορο και δημιούργησε βάσεις διακίνησης ναρκωτικών στις Μπαχάμες, χρησιμοποιώντας ένα ιδιωτικό νησί. Απέδειξε επίσης την αξία του νωρίς με αντίποινα εναντίον εκείνων που απήγαγαν μέλη της οικογένειας ενός συμμάχου. Με τον συνδυασμό της πονηριάς και της σκληρότητας του, ο Lehder βοήθησε να καθιερωθεί το καρτέλ του Μεντεγίν ως ένα από τα πιο επικίνδυνα στον κόσμο. Καθώς οι φιλοδοξίες του όσον αφορά τον έλεγχο της Κολομβίας μεγάλωναν, ο Lehder δημιούργησε το δικό του αντικομμουνιστικό πολιτικό κόμμα, το οποίο είχε επίσης σκοπό να ανατρέψει τη συνθήκη έκδοσης μεταξύ της Κολομβίας και των ΗΠΑ, ώστε να εμποδίσει τα μέλη του καρτέλ να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη.
Ωστόσο, παρά την ικανότητά του στο οργανωμένο έγκλημα, ο Lehder, όπως πολλοί από τους συναδέλφους του διακινητές καρτέλ είπαν, έζησε μια άγρια προσωπική ζωή, η οποία περιλάμβανε ακραίο ηδονισμό και την εμφάνιση αντισημιτικών πεποιθήσεων που άρχισαν να επικρατούν. Η χρήση κοκαΐνης επηρέασε την αντίληψή του για τον κόσμο γύρω του. Είχε εμμονή με τον Αδόλφο Χίτλερ και σε ένα περιστατικό φέρεται να εκτέλεσε έναν ερωτικό αντίζηλο μπροστά σε πολλούς μάρτυρες. Τελικά συνελήφθη το 1987, ενώ βρισκόταν χρόνια στο ραντάρ της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών. Και σύμφωνα με τον Lehder, ο σύντροφός του Πάμπλο Εσκομπάρ έδωσε ένα απροσδόκητο χεράκι στην πτώση του.
Εκτός από τις αναφορές ότι εθίστηκε στο δικό του προϊόν κατά τη διάρκεια της θητείας του ως βασιλιάς των ναρκωτικών, ο Carlos Lehder ήταν ανένδοτος στο γεγονός ότι τα βίαια εγκλήματά του ήταν προς το συμφέρον της αυτοσυντήρησης, ποτέ με την πρόθεση να υπονομεύσει την ίδια την Κολομβία. “Δεν συμμετείχα σε καμία δολοφονία ή συνωμοσία. Επέλεξα να υπερασπιστώ τη ζωή μου σε συνθήκες ζωής και θανάτου. Αλλά ποτέ εναντίον της κολομβιανής κυβέρνησης”, είπε στην El País. Τα απομνημονεύματά του καθιστούν επίσης σαφές ότι ρίχνει όλη την ευθύνη για τις επιθέσεις σε δημόσια πρόσωπα εκείνη την εποχή στον Εσκομπάρ.
Ωστόσο, ένα αναμφισβήτητο περιστατικό βίας μπορεί να αποδοθεί στον Lehder: η δολοφονία ενός από τους εκτελεστές του Εσκομπάρ, η οποία συνέβη αφού ο Lehder πείστηκε ότι ο Εσκομπάρ σχεδίαζε να τον σκοτώσει. Η δολοφονία σήμαινε το τέλος της φιλίας τους και οδήγησε σε μια ασυνήθιστη μορφή εκδίκησης από την πλευρά του Εσκομπάρ.
Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Lehder, μέρος των οποίων δημοσιεύτηκε στην El País, μετά τη σύλληψή του και την έκδοσή του στη Φλόριντα το 1987, διάβαζε δικαστικά έγγραφα με τον δικηγόρο του όταν ανακάλυψαν ότι ένα τμήμα του κειμένου είχε διαγραφεί με τη χρήση μαύρου μαρκαδόρου, αλλά ήταν ακόμα ευανάγνωστο. Περιείχε το όνομα της επαφής που είχε αποκαλύψει την τοποθεσία του Lehder στις αρχές: του Πάμπλο Εσκομπάρ, ο οποίος έδειξε ως εκ τούτου ότι ήταν πρόθυμος να μετατρέψει τον εαυτό του σε πληροφοριοδότη όταν αυτό ταίριαζε στις ανάγκες του.
