Για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα, το ποίο όπως είπε ήθελε για γαμπρό της, μίλησε η Άννα Βαγενά.
«Ο Στέφανος Κασσελάκης μου έδωσε τη δυνατότητα να πω ότι υπάρχει ελπίδα. Ότι μπορεί να το κουμαντάρει αυτό το πράγμα. Ο χρόνος και η ιστορία θα δείξουν. Έσπασε τον ξύλινο λόγο, τα κομματικά στεγανά. Ό,τι κακό έχει γίνει στην πολιτική- όχι μόνο στο δικό μας κόμμα – γενικότερα, είναι από τις κομματικές αγκυλώσεις. Ο Τσίπρας δεν έσπασε τον κομματικό μηχανισμό, γιατί ήταν μέρος του, ήταν παιδί που προήλθε από το κόμμα. Τον ήθελα για γαμπρό γιατί είναι έξυπνο και καλό παιδί και λέω, “κοίτα, θα ήταν καλός για τη Μαρία μου”, η Μαρία μου τότε ήταν ανύπαντρη. Δεν ήξερα ότι ο άνθρωπος ήταν με τη Μπέττυ, που είναι μαζί από παιδιά και είναι και υπέροχο ζευγάρι. Και τη Μπέττυ την εκτιμώ βαθύτατα» είπε μιλώντας στο «Mega» η Άννα Βαγενά.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο θέατρο και τις φιλίες της με ανθρώπους των τεχνών. «Με τον Κώστα Αρζόγλου, σπουδάζαμε μαζί, κάναμε πολύ παρέα, όπως και με την Κατιάννα Μπαλανίκα και τον Μηνά Χατζησάββα. Ήμασταν όλη μέρα μαζί, το πρωί στη σχολή και το βράδυ στα ταβερνάκια. Εγώ έμενα στα Εξάρχεια και ο Κώστας στο Μαρούσι, κι επειδή δεν προλάβαινε τον ηλεκτρικό τον φιλοξενούσα. Είχα ένα μονό κρεβατάκι, πολύ στενό και κοιμόμασταν εκεί μαζί, αλλά ήμασταν τόσο φίλοι, σαν αδέλφια», εξομολογήθηκε.
Για τον Λάκη Λαζόπουλο αλλά και τον Σάκη Ρουβά, η Άννα Βαγενά είπε, «ο Λάκης Λαζόπουλος είναι εξαιρετικός στη σάτιρα. Ο Λάκης δεν αναγνώρισε ποτέ, τουλάχιστον δεν το άκουσα εγώ δημόσια και ανοιχτά, ότι εγώ τον έβγαλα στη δουλειά, στις επιθεωρήσεις… Ο Λάκης ήταν σαν παιδί της οικογένειάς μου. Δεν έχουμε να λύσουμε κάτι, η ζωή τα λύνει όλα μόνη της. Εγώ είμαι χαρούμενη που βοήθησα να βγει στον χώρο αυτό, είμαι περήφανη και χαρούμενη γι’ αυτό και εύχομαι να είναι ευτυχής, γερός και δημιουργικός, όπως πάντα… Δεν είναι κακό να ευχαριστούμε και να λέμε ποιοι είμαστε και από που προήλθαμε… Ο Ρουβάς είναι σταρ 100%… Ο Λουκιανός έλεγε για τον Σάκη Ρουβά ότι είναι “Αμερικανός σταρ”… Το δωμάτιο του Λουκιανού παραμένει όπως ήταν, όπως και το στούντιό του εδώ στο θέατρο. Οι μεγάλες αγάπες μεταλλάσσονται αλλά δε πεθαίνουν».
