Μετά από δεκατρία χρόνια εργασιών ανακατασκευής, ένα τουρκικό χαμάμ του 16ου αιώνα επαναλειτουργεί ως χώρος σύγχρονης τέχνης στη συνοικία Zeyrek της Κωνσταντινούπολης.
Ονομάζεται Çinili Hamam, ο ανακαινισμένος χώρος δεν θα διαθέτει παραδοσιακά λουτρά μέχρι το 2024. Ωστόσο, θα διαθέτει ιδιωτικούς κήπους και σύγχρονη τέχνη στις πρόσφατα ανακαλυφθείσες βυζαντινές δεξαμενές που τροφοδοτούσαν αρχικά τα λουτρά. Τους επόμενους μήνες, θα φιλοξενήσει μια νέα έκθεση με τίτλο «Healing Ruins», στην οποία θα παρουσιάζονται έργα τέχνης που ανταποκρίνονται στην αρχιτεκτονική του κτιρίου, αναφέρει ο Tom Seymour της Art Newspaper.
Αναστήλωση
Σε κοντινή απόσταση, ένα καινούργιο μουσείο θα φιλοξενεί αντικείμενα που σχετίζονται με τις παραδοσιακές τελετουργίες του λουτρού -συμπεριλαμβανομένων των πετσετών και των πολυτελώς διακοσμημένων ξύλινων παπουτσιών. Θα περιλαμβάνει και αναλύσεις σχετικά με τα πρωτότυπα συστήματα νερού και θέρμανσης των λουτρών. Θα εκτίθενται επίσης ευρήματα από τη βυζαντινή, τη ρωμαϊκή και την οθωμανική περιόδου που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια της αναστήλωσης.
Το Çinili Hamam άνοιξε για πρώτη φορά γύρω στο 1540. Χτισμένο από τον Οθωμανό αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν, διέθετε ξεχωριστά τμήματα για άνδρες και γυναίκες και οι τρουλοειδείς χώροι του ήταν «ένα εκπληκτικό περιβάλλον για κοινόχρηστα λουτρά», γράφει ο Sam Cochran του Architectural Digest.
Θραύσματα από αντικείμενα
Τα λουτρά ήταν αρχικά διακοσμημένα με μπλε πλακάκια, τα οποία προσέδωσαν στο χώρο το όνομά του (çinili σημαίνει «πλακάκια» στα τουρκικά). Οι μελετητές εκτιμούν ότι πάνω από 10.000 πλακάκια σε 37 διαφορετικά σχέδια στόλιζαν κάποτε τα λουτρά.
«Πρόκειται για έναν από τους πρώτους δημόσιους χώρους με τόσο προσεγμένο σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πλακάκια είναι συνήθως χαρακτηριστικό των βασιλικών ανακτόρων», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Marmara Group, η εταιρεία διαχείρισης ακινήτων που έχει αναλάβει την υλοποίηση του έργου.
Photo: İbrahim Özbunar
Μέχρι να αρχίσουν οι διαδικασίες αναστήλωσης, τα περισσότερα από τα πλακάκια είχαν χαθεί, καθώς τα περισσότερα είχαν πωληθεί σε ιδιώτες συλλέκτες και μουσεία -συμπεριλαμβανομένου του Μουσείου Βικτωρίας και Αλβέρτου του Λονδίνου- τον 19ο αιώνα, σύμφωνα με την Daily Sabah.
Καθώς οι εργάτες έσκαβαν, η ομάδα ανακάλυψε θραύσματα από αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των πλακακιών των λουτρών. Οι εργασίες συντήρησης στο εσωτερικό του κτιρίου έφεραν στο φως τοιχογραφίες του 18ου και 19ου αιώνα, οι οποίες αργότερα κόσμησαν τους τοίχους του χαμάμ. Βρίσκονταν κρυμμένες κάτω από το μουχλιασμένο σοβά για πάνω από δύο αιώνες, σύμφωνα με την ομάδα του Marmara Group.
