Η τραγωδία στα Τέμπη είναι δυστυχώς ανάμεσα στα πολλά σιδηροδρομικά δυστυχήματα που έχουν συγκλονίσει τον πλανήτη.
Τι έφταιξε για τραγικό δυστύχημα που άφησε πίσω του τουλάχιστον 57 νεκρούς και ποιοι ευθύνονται;
Θα αποδοθούν ευθύνες σε όσους πρέπει και πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη;
Έχουν περάσει 10 χρόνια από τη σιδηροδρομική καταστροφή στο Λακ-Μεγκαντίκ όπου 47 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ωστόσο δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει πολλά από τότε.
Ο θανατηφόρος εκτροχιασμός
Μέσα σε λίγα μόλις λεπτά το φορτηγό τρένο, που μετέφερε 73 βαγόνια γεμάτα αργό πετρέλαιο, «έπιασε» τα 65 μίλια την ώρα, κατηφορίζοντας προς το Lac-Mégantic, μια δημοφιλή τουριστική πόλη ανατολικά του Μόντρεαλ, χωρίς κανένα μέλος του πληρώματος να προσπαθήσει να το σταματήσει.
Περίπου στις 1:15 π.μ. στις 6 Ιουλίου 2013, καθώς το τρένο φάντασμα έτρεχε στο κέντρο της πόλης, τα βαγόνια αποκολλήθηκαν από τις ατμομηχανές και εκτροχιάστηκαν. Η έκρηξη έξι εκατομμυρίων λίτρων πετρελαίου σκότωσε 47 ανθρώπους στο Lac-Mégantic, μια κοινότητα 5.600 κατοίκων, και αποτέφρωσε το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της. 
Η καταστροφή στον σιδηρόδρομο του Μόντρεαλ, του Μέιν και του Ατλαντικού ήταν το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα του Καναδά τα τελευταία 149 χρόνια. Σήμανε συναγερμό σε μια χώρα όπου τρένα μήκους χιλιομέτρων που μεταφέρουν πετρέλαιο, εκρηκτικά και τοξικά χημικά κυλούν ακατάπαυστα στα κέντρα μερικών από τις μεγαλύτερες πόλεις της και δεκάδες μικρότερες κοινότητες, πολλές από τις οποίες είχαν δημιουργηθεί με την άφιξη ενός σιδηροδρόμου.
Παρόμοιες ανησυχίες έχουν εκφραστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον εκτροχιασμό εμπορευματικής αμαξοστοιχίας στο Οχάιο, προκαλώντας φωτιά και οδήγησε τις αρχές να απελευθερώσουν σκόπιμα τοξικές αναθυμιάσεις για να εξουδετερώσουν το φλεγόμενο φορτίο τρένου, σύμφωνα με τους New York Times.
Δεν έγινε καμία έρευνα
Ωστόσο, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις στον Καναδά για ειδική έρευνα σχετικά με την καταστροφή και την ασφάλεια των σιδηροδρόμων γενικά, δεν συγκλήθηκε ποτέ καμία. Και μια δεκαετία αργότερα, πολλοί ειδικοί στον τομέα της σιδηροδρομικής ασφάλειας λένε ότι οι αλλαγές στους κανόνες και στον τρόπο ρύθμισης των σιδηροδρόμων υπολείπονται των απαιτούμενων για να αποφευχθεί η επανάληψη της καταστροφής – συνέπεια, λένε, της απώθησης της σιδηροδρομικής βιομηχανίας.
Το Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών του Καναδά διαπίστωσε ότι οι πρακτικές ασφαλείας ήταν λιγοστές και ότι οι εργαζόμενοι εργάζονταν μέχρι σημείου κόπωσης, κάτι ήταν συνηθισμένοι στο Μόντρεαλ, το Μέιν και τον Ατλαντικό. 
Σήμερα, το κέντρο της πόλης Lac-Mégantic παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα ανοιχτό πεδίο. Μεγαλύτερα και βαρύτερα τρένα περνούν ακόμη πιο συχνά μέσα από την πόλη σε ανακατασκευασμένες γραμμές.
Στο πρώτο από μια σειρά σφαλμάτων, ο μηχανικός, ο οποίος αργότερα κατέθεσε ότι ένιωθε εξαντλημένος από τη στιγμή που τελείωσε την εργασία του, απέτυχε να εφαρμόσει επαρκή αριθμό χειροφρένων στα βαγόνια του τρένου, μια επίπονη εργασία, όταν έφυγε από το τρένο για τη νύχτα και πήρε ταξί για το ξενοδοχείο του.
Μια σύσταση που εφαρμόστηκε γρήγορα σε εθνικό επίπεδο ήταν η αντικατάσταση των μοντέλων βυτιοφόρων που χρησιμοποιούνται στο τρένο Lac-Mégantic, με νέα ή μετασκευασμένα που έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι πιο ανθεκτικά σε περίπτωση εκτροχιασμού.
Άλλαξε κάτι;
Ωστόσο, τα στοιχεία από εκτροχιασμούς έκτοτε υποδηλώνουν ότι τα νέα βαγόνια δεν έχουν αποδειχθεί πιο ανθεκτικά, είπε ο Ian Naish, πρώην διευθυντής ερευνών σιδηροδρομικών ατυχημάτων στο συμβούλιο ασφαλείας, ο οποίος είναι τώρα σύμβουλος ασφαλείας.
Η καταστροφή του Lac-Mégantic οδήγησε σε κανόνες που απαιτούσαν από τους σιδηροδρόμους να διαθέτουν άδειες λειτουργίας όπως οι αεροπορικές εταιρείες και να αναπτύσσουν συστήματα διαχείρισης ασφάλειας, αλλά η κα Φοξ είπε ότι η υπηρεσία της ανησυχεί για την επάρκεια τέτοιων σχεδίων, καθώς και για την αποτελεσματικότητα της επίβλεψής τους από τις μεταφορές Καναδάς, το τμήμα που ρυθμίζει τους σιδηροδρόμους.
Οι διαφωνίες σχετικά με τη διαδρομή μιας σιδηροδρομικής παράκαμψης που θα εκτρέψει τα τρένα μακριά από το κέντρο του Lac-Mégantic έχουν καθυστερήσει την ανοικοδόμηση του κέντρου της πόλης. Στο μεταξύ, το βουητό των τρένων εξακολουθεί να εμπνέει τρόμο σε μια κοινότητα όπου λίγοι άνθρωποι δεν γνωρίζουν κάποιον που πέθανε εξαιτίας του πύρινου εκτροχιασμού.
