Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τη χθεσινή 56λεπτη ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, στην προ ημερησία συζήτηση για τα Τέμπη. Σημειώνουμε δύο στοιχεία που έχουν σημασία και όπως φαίνεται δίνουν το στίγμα της «γραμμής» που θα ακολουθηθεί σήμερα κι αύριο στην αίθουσα της Ολομέλειας, αλλά και το επόμενο διάστημα.
Το πρώτο είναι ότι ο πρωθυπουργός απευθύνθηκε στο σιωπηλό αυτό ακροατήριο που ναι μεν έχει ενστάσεις, που έχει δυσαρεστηθεί, αλλά που δεν είναι… στα κάγκελα. Το κοινό που πιστεύει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούν να αποτελέσουν τον έτερο πόλο και που σίγουρα δεν μπορούν να κυβερνήσουν. Και αυτό το κοινό είναι μεγάλο και πιθανότητα πλειοψηφία.
Το δεύτερο είναι η σπάνια έξαρση κομματικού πατριωτισμού που είχε λίγο πριν το τέλος της ομιλίας του. Προφανώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αναφερθεί ξανά στα πεπραγμένα της Νέας Δημοκρατίας και στον ουσιαστικό ρόλο που είχε από την έναρξη της Μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα, αλλά ποτέ με τόσο έντονο τρόπο. Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε ως θεματοφύλακας των αρχών, των ιδεών και των αξιών της παράταξης, απευθυνόμενος κυρίως στο εσωτερικό του κόμματος. Η αναμπουμπούλα που προκάλεσε η απομάκρυνση του Αντώνη Σαμαρά θέλει να τη βάλει για τα καλά στο… συρτάρι.
