Μαμά μου,
μπορεί χθες να ήταν η γιορτή της μητέρας αλλά για μένα γιορτάζεις κάθε μέρα. Γιατί μπορεί να μην λέμε κάθε μέρα σαγαπώ αλλά η αγάπη μας φαίνεται μέσα από μικρές καθημερινές πράξεις. Θα φανεί από την τρόπο που θα μου γράψεις καλημέρα κάθε πρωί ή από ένα από μήνυμα στο τέλος της ημέρας που θα ρωτάει πώς πήγε η δουλειά σήμερα.
Μαμά μου,
ξέρω ότι πολλές φορές δεν συμφωνούμε ή έχουμε διαφορετικές απόψεις για αρκετά πράγματα αλλά έχουμε μάθει με τα χρόνια να αποδεχόμαστε η μια τη γνώμη της άλλης ακόμα κι αν δεν πιστεύουμε τα ίδια.
Μαμά μου,
μπορεί κάποιες φορές να είμαι εκνευρισμένη ή να σου μιλάω απότομα αλλά να ξέρεις το μετανιώνω το ίδιο λεπτό κι αμέσως νιώθω τύψεις γιατί στην πραγματικότητα δεν φταις εσύ. Απλώς είναι ο ρόλος της μαμάς τέτοιος που αναγκαστικά γίνεται σάκος του μποξ (το λέω για να το ακούω κι εγώ για το μέλλον).
Μαμά μου,
να ξέρεις μου λείπεις κάθε λεπτό που είσαι μακριά μου και πάντα θα μου λείπουν οι στιγμές που ήμουν πιο μικρή και δεν έφευγα ποτέ από το σπίτι. Μακάρι να μπορούσα να μείνω για πάντα στη φωλιά σου αλλά πρέπει να ανοίξω κι εγώ τα δικά μου φτερά.
Μαμά μου,
σε ευχαριστώ που πάντα με στηρίζεις και με καθοδηγείς, που μου δείχνεις με τον τρόπο σου τι είναι σωστό και τι λάθος και με συμβουλεύεις με τον καλύτερο τρόπο. Σε ευχαριστώ που με αφήνεις να φάω τα μούτρα μου και που ό,τι κι αν κάνω δεν με παρεξηγείς και με δικαιολογείς.
Μαμά μου,
Σε αγαπώ πολύ/
Να τις αγαπάτε τις μαμάδες σας (και τους μπαμπάδες σας αλλά τον επόμενο μήνα θα ακολουθήσει και γράμμα στον μπαμπά μου – το λέω για να μην παρεξηγηθείς μπαμπά και πεις ότι γράφω μόνο για τη μαμά!) κάθε μέρα όχι μόνο την ημέρα της Γιορτής της Μητέρας. Γιατί κάποιοι δεν τις έχουν δίπλα τους να τους δώσουν μια αγκαλιά και ένα φιλί.