Ήταν 25 Ιανουαρίου του 1995, όταν ο Ερίκ Καντονά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κλώτσησε οπαδό της Κρίσταλ Πάλας, μετά από ρατσιστική επίθεση που δέχθηκε.
Η διαβόητη κλωτσιά του Ερίκ Καντονά α λα κουνγκ φου σε έναν οπαδό στο Selhurst Park ήταν μόνο η αρχή της ιστορίας τον Ιανουάριο του 1995.
Κατά τη διάρκεια της δίκης τον Μάιο του 1996, ο Μάθιου Σίμονς ισχυρίστηκε ότι φώναξε «Έξω! Έξω! Έξω! Ένα ντουζ νωρίτερα για σας, κύριε Καντονά!». – ο Γάλλος είχε αποβληθεί για μαρκάρισμα στον αμυντικό της Πάλας Ρίτσαρντ Σο.
Η υπεράσπιση του Καντονά αρνήθηκε αυτή την εκδοχή των γεγονότων, υποστηρίζοντας ότι αυτό που είχε φωνάξει στην πραγματικότητα ο Σίμονς ήταν: «Άντε γ@μήσου πίσω στη Γαλλία, γαλλικό κάθαρμα», προτού αποκαλέσει τον επιθετικό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ «γαλλικό ζώο» και τη μητέρα του «γαλλίδα πόρνη».
Στο δικαστήριο του Croydon Magistrates, στον Σίμονς επιβλήθηκε πρόστιμο 500 λιρών για καταχρηστική συμπεριφορά και του επιβλήθηκε επίσης απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο για ένα χρόνο. Μετά την ετυμηγορία, ο 21χρονος πετάχτηκε πάνω από την έδρα στον δικηγόρο του Καντονά, κλωτσώντας και αρπάζοντας τον εισαγγελέα Jeffrey McCann.
Ο McCann, ο οποίος ήταν 55 ετών τότε, βρισκόταν στην τελευταία του υπόθεση πριν από τη συνταξιοδότησή του. Κατάφερε να ξεφύγει, αλλά φαινόταν τρομοκρατημένος και αναστατωμένος.
Το προσωπικό του δικαστηρίου απομάκρυνε τον Σίμονς με χειροπέδες. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης στον McCann, ο Σίμονς φέρεται να φώναξε: «Είμαι αθώος, ορκίζομαι στη Βίβλο».
Σύμφωνα με το fourfourtwo ο Σίμονς φυλακίστηκε για μια εβδομάδα για την επίθεση. Το δικαστήριο διέταξε επίσης τον Σίμονς να πληρώσει πρόστιμο 500 λιρών καθώς και 200 λίρες για δικαστικά έξοδα. Στον Καντονά, εν τω μεταξύ, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο εβδομάδων, η οποία αργότερα μειώθηκε σε 150 ώρες κοινωφελούς εργασίας κατόπιν έφεσης.
Χρόνια αργότερα, αναλογιζόμενος το περιστατικό, ο Καντονά είπε: «Έκανα την κλωτσιά κουνγκ-φου στον χούλιγκαν, επειδή αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε αγώνες. Είναι όνειρο για κάποιους να κλωτσούν τέτοιους ανθρώπους. Δεν είναι το είδος του πράγματος που βλέπεις κάθε μέρα».
