Συγκλονίζουν οι εικόνες από πιστούς που ακολούθησαν τα αιματηρά έθιμα της Μεγάλης Παρασκευής των Καθολικών για να αναπαραστήσουν το θείο δράμα στις Φιλιππίνες.
Ενώ η Καθολική Εκκλησία έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις της, οκτώ Φιλιππινέζοι καρφώθηκαν σε σταυρούς για να αναπαραστήσουν το μαρτύριο του Χριστού.
Ένα έθιμο το οποίο συρρέουν να παρακολουθήσουν χιλιάδες πιστοί και τουρίστες στη Μανίλα, στις Φιλιππίνες. Λόγω της πανδημίας Covid-19, δεν είχε πραγματοποιηθεί τα τελευταία τρία χρόνια.
Φέτος είχαν δηλώσει συμμετοχή περίπου δώδεκα κάτοικοι του χωριού. Οι τέσσερις έκαναν τελικά πίσω. Μόνο οκτώ άνθρωποι συμμετείχαν στην πραγματική σταύρωση στο αγροτικό χωριό San Pedro Cutud στην επαρχία Pampanga.
Ανάμεσά τους και ο 62χρονος ζωγράφος Ruben Enaje. Καρφώθηκε σε ξύλινο σταυρό για 34η φορά στο San Pedro Cutud.
Λίγο μετά τη σύντομη σταύρωσή του, ο Ruben Enaje δήλωσε ότι προσευχήθηκε για την εξάλειψη του ιού COVID-19 και το τέλος της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.
«Είναι μόνο αυτές οι δύο χώρες που εμπλέκονται σε αυτόν τον πόλεμο, η Ρωσία και η Ουκρανία. Επηρεαζόμαστε όμως όλοι» σημείωσε ο Ruben Enaje. Φάνηκε να είναι καλά μετά τη σταύρωσή του. Έδειξε μετά την ολοκλήρωση του εθίμου τα δεμένα χέρια του στους δημοσιογράφους.
Ο πατέρας τεσσάρων παιδιών σκέφτεται να σταματήσει να παίρνει μέρος. Μια απόφαση που θα πάρει οριστικά πριν από τη Σαρακοστή του επόμενου έτους. Αν και ο πόνος, όπως σημείωσε, δεν είναι τόσο έντονος όσο θα περίμενε, πάντα ένιωθε νευρικότητα. 
«Κλείνω τα μάτια μου και λέω μπορώ να το κάνω αυτό»
«Για να είμαι ειλικρινής, αισθάνομαι πάντα νευρικός. Επειδή θα μπορούσα να καταλήξω να πεθάνω στον σταυρό» σημείωσε χαρακτηριστικά. «Όταν ξαπλώνω στον σταυρό, το σώμα μου αρχίζει να παγώνει. Όταν τα χέρια μου είναι δεμένα, απλά κλείνω τα μάτια μου. Και λέω στον εαυτό μου: «μπορώ να το κάνω αυτό».
Ήταν το γεγονός πως επέζησε σχεδόν αλώβητος όταν έπεσε από ένα τριώροφο κτήριο το 1985 που ώθησε τον Ruben Enaje να αρχίσει να υποβάλλεται σε αυτή τη δοκιμασία. Θεωρούσε ότι έτσι εξέφραζε την ευγνωμοσύνη του για αυτό που θεωρούσε θαύμα.
Συνέχισε να το παίρνει μέρος στο τελετουργικό μετά την ανάρρωση αγαπημένων του προσώπων από σοβαρές ασθένειες. Δεν άργγησε να γίνει τελικά το πιο διάσημο πρόσωπο στο χωριό.
Πριν από τη σταύρωσή τους σε έναν σκονισμένο λόφο, ο Ruben Enaje και οι άλλοι πιστοί, φορώντας αγκαθωτά στεφάνια από κλαδιά, μετέφεραν τους ξύλινους σταυρούς στις πλάτες τους για περισσότερο από ένα χιλιόμετρο μέσα στη ζέστη. 
Οι ηθοποιοί του χωριού ντυμένοι ως Ρωμαίοι εκατόνταρχοι σφυρηλάτησαν αργότερα καρφιά από ανοξείδωτο ατσάλι 10 εκατοστών στις παλάμες και τα πόδια του και στη συνέχεια τον έστησαν ψηλά σε έναν σταυρό κάτω από τον ήλιο για περίπου 10 λεπτά.
Άλλοι μετανοούντες περπατούσαν ξυπόλητοι στους δρόμους του χωριού και χτυπούσαν τις γυμνές τους πλάτες με αιχμηρά ξύλα μπαμπού και κομμάτια ξύλου.
Ορισμένοι συμμετέχοντες στο παρελθόν άνοιξαν τομές στις πλάτες των μετανοημένων χρησιμοποιώντας σπασμένα γυαλιά. Ήθελαν να διασφαλίσουν ότι η τελετή θα ήταν αρκετά αιματηρή.
Το ανατριχιαστικό θέαμα αντανακλά τον μοναδικό καθολικισμό των Φιλιππίνων, ο οποίος συνδυάζει τις εκκλησιαστικές παραδόσεις με τις λαϊκές δεισιδαιμονίες.
Πολλοί από τους φτωχούς ως επί το πλείστον μετανοούντες υποβάλλονται στο τελετουργικό για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους, να προσευχηθούν για τους ασθενείς ή για μια καλύτερη ζωή και να ευχαριστήσουν για θαύματα.
Αποδοκιμάζουν τα αιματηρά έθιμα
Οι ηγέτες της εκκλησίας στις Φιλιππίνες έχουν αποδοκιμάσει τις σταυρώσεις και τις αυτομαστιγώσεις, σημειώνοντας πως οι Φιλιππινέζοι μπορούν να δείξουν τη βαθιά πίστη και τη θρησκευτική τους αφοσίωση χωρίς να βλάψουν τον εαυτό τους και κάνοντας αντ’ αυτού φιλανθρωπικό έργο, όπως η αιμοδοσία.
Ο λαϊκός καθολικισμός έχει εδραιωθεί βαθιά στην τοπική θρησκευτική κουλτούρα, όπως δήλωσε ο εξέχων καθολικός ιερέας και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα Robert Reyes.
Αναφέρθηκε και στη χαοτική πομπή ενός μαύρου αγάλματος του Ιησού Χριστού που ονομάζεται Μαύρος Ναζωραίος κάθε Ιανουάριο, η οποία σύμφωνα με τις αρχές προσελκύει πάνω από ένα εκατομμύριο πιστούς κάθε χρόνο σε ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά φεστιβάλ της Ασίας. 
Επισήμανε πως οι αιματηρές τελετές αντανακλούν την αποτυχία της εκκλησίας να εκπαιδεύσει πολλούς Φιλιππινέζους στα χριστιανικά δόγματα. Αφήνοντάς τους να εξερευνήσουν προσωπικούς τρόπους αναζήτησης θεϊκής βοήθειας για κάθε είδους ασθένειες.
Πολλοί φέρνουν πετσέτες για να τις σκουπίσουν στο ξύλινο άγαλμα. Πιστεύουν ότι έχει δυνάμεις που θεραπεύουν ασθένειες και εξασφαλίζουν καλή υγεία και καλύτερη ζωή. 
Η παράδοση της σταύρωσης που διαρκεί δεκαετίες, έχει βάλει στο μεταξύ το φτωχό San Pedro Cutud στον τουριστικό χάρτη. Είναι ένα από τα περισσότερα από 500 χωριά στην επαρχία Pampanga που καλλιεργεί ρύζι.
Οι διοργανωτές δήλωσαν ότι περισσότεροι από 15.000 ξένοι και Φιλιππινέζοι τουρίστες και πιστοί συγκεντρώθηκαν για να δουν το τελετουργικό στο Cutud και σε δύο άλλα κοντινά χωριά.
Επικρατεί εορταστικός αέρας. Οι χωρικοί πουλούσαν εμφιαλωμένο νερό, καπέλα, τρόφιμα και θρησκευτικά είδη. Η αστυνομία φρόντιζε για την τάξη. «Τους αρέσει αυτό γιατί πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο στη γη» υπογράμμισε ο Johnson Gareth, Βρετανός διοργανωτής εκδρομών. «Οι τουρίστες εμπνέονται. Νομίζω ότι φεύγουν με σεβασμό για τις πεποιθήσεις τους».
