Η ιστορία ενός ναυαγού που επέζησε 15 μήνες στη θάλασσα, ζώντας με αίμα πουλιών, είναι αληθινή, δήλωσε ένας πρώην πρέσβης των ΗΠΑ.
Πολλοί είχαν αμφισβητήσει την ιστορία, αλλά ο Tom Armbruster δήλωσε στην εφημερίδα The Sun πώς ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους που συναντήθηκαν με τον επιζώντα και δήλωσε ότι δεν υπάρχει «κανένας αξιόπιστος λόγος» να πει ψέματα.
Ο Χοσέ Σαλβαδόρ Αλβαρένγκα (José Salvador Alvarenga) είχε φύγει από το Μεξικό με έναν φίλο του τον Δεκέμβριο του 2012 για ένα διήμερο ταξίδι για ψάρεμα – αλλά κατέληξε να περάσει 438 ημέρες ακυβέρνητος στον Ειρηνικό Ωκεανό, αφού το σκάφος του έχασε την ισχύ του.
Ο Τομ ήταν ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στις Νήσους Μάρσαλ, όπου ο τραυματισμένος Χοσέ ξεβράστηκε ζωντανός μετά την τρομακτική του δοκιμασία και του είπε τη «μεγαλύτερη ιστορία επιβίωσης που έχει υπάρξει ποτέ». Λίγες ώρες αφότου ο «πρησμένος και αφυδατωμένος» ναυαγός μεταφέρθηκε στο πλοίο διάσωσης, ο Τομ τον επισκέφθηκε και πέρασε αρκετή ώρα ακούγοντας την ανατριχιαστική του αφήγηση.
Επιβίωνε τρώγοντας χελώνες και πίνοντας αίμα πουλιών
Ο ίδιος είπε στην εφημερίδα The Sun: «Μιλήσαμε για περίπου μισή ώρα και διαπιστώσαμε διάφορα πράγματα. Το ένα ήταν ότι βρισκόταν στη θάλασσα για αρκετό καιρό και επιβίωνε με ψάρια, με χελώνες και με πουλιά, ιδίως με το αίμα πουλιών. Ο φίλος του, δυστυχώς, αρρώστησε και στη συνέχεια δεν μπορούσε να ανεχτεί τη διατροφή με τα πτηνά, το αίμα των πτηνών ειδικότερα».
Ο José προσπάθησε να κρατήσει το σώμα του Ezequiel Cordoba για να το επιστρέψει στην οικογένειά του – αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με μια αγωνιώδη επιλογή, καθώς οι παραισθήσεις άρχισαν να τον κυριεύουν.
«Ο φίλος του έμεινε στο πλοίο για λίγο. Στην πραγματικότητα, ο κ. Alvarenga του μίλησε και στη συνέχεια ένιωσε σαν να τρελάθηκε λίγο και θάφτηκε στη θάλασσα. Είπε ότι μιλούσε στο πτώμα και νομίζω ότι τότε ένιωσε σαν να έχανε λίγο το μυαλό του. Ξέρετε ότι εκείνο του απαντούσε πίσω».
Η αχτίδα ελπίδας και η απελπισία
Μια άλλη δύσκολη στιγμή ήρθε όταν ο Χοσέ πήρε μια αχτίδα ελπίδας όταν ένα πλοίο πέρασε από μπροστά του, αν και οι ελπίδες αυτές ήταν σύντομες όταν το πλοίο δεν κατάλαβε τη δύσκολη θέση του και νόμιζε ότι ήταν απλώς ένας ψαράς.
«Νομίζω ότι το πιο δύσκολο σημείο, ήταν όταν ανέφερε ότι είδαν ένα κοντέινερ», δήλωσε ο κ. Armbruster. «Είδε ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων να περνάει και του έκανε σήμα. Οι άνδρες του πληρώματος του πλοίου τον χαιρέτησαν και στη συνέχεια απλά συνέχισαν να πηγαίνουν και μπορούσατε να καταλάβετε ότι αυτό τον συνέτριψε πραγματικά».
«Εκείνη ήταν πιθανώς η στιγμή που έχασε την πίστη και την ανθρωπιά του και αναρωτήθηκε αν θα μπορούσε ποτέ να ξεφύγει από αυτό. Δεν μπορούσες παρά να συμπονέσεις τον άνθρωπο σε εκείνο το σημείο της ιστορίας».
Η οικογένεια του 22χρονου Ezequiel Cordoba προσπάθησε έκτοτε να μηνύσει τον José για 1 εκατομμύριο δολάρια, αφού προχώρησαν σε σοκαριστικούς ισχυρισμούς ότι τον έφαγε για να κρατηθεί στη ζωή. Όμως ο José αρνείται τους ισχυρισμούς και είπε ότι ο συνταξιδιώτης του έφαγε ένα πουλί που είχε ένα δηλητηριώδες φίδι στο στομάχι του, το οποίο τον αρρώστησε.
Ο Τομ εξήγησε πώς πίστευε ότι νοητικά ο Χοσέ «δεν μπορούσε να πάρει το αποσυντιθέμενο σώμα του φίλου του στο πλοίο», αν και παραδέχτηκε ότι «δεν θα μάθει ποτέ» την αλήθεια.
Όμως, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει ότι δεν θα βρει την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, ο Τομ αντεπιτέθηκε στους σκεπτικιστές που επικρίνουν την ιστορία στο σύνολό της.
Γιατί κάποιοι δεν τον πίστεψαν
Προηγουμένως αναρωτήθηκαν πώς ο José ήταν σε αξιοσημείωτα καλή κατάσταση μετά από μια τέτοια δοκιμασία. Παρόλο που είχε αποκτήσει ένα «δασύτριχο μούσι» και «κινούνταν με δυσκολία», τα χείλη του José δεν είχαν ραγίσει από την αφυδάτωση και το δέρμα του δεν είχε καταστραφεί από τον ήλιο.
Ο Τομ είπε: «Δεν υπάρχει κανένας αξιόπιστος λόγος για τον οποίο ένας ψαράς από τις ακτές του Μεξικού θα κατέληγε ειδικά στα νησιά Μάρσαλ, και αν ψάχνεις για δημοσιότητα, δεν θα έφτανες στο νησί στη μέση του πουθενά. Δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι, δεν υπάρχει Τύπος, ξέρετε ότι δεν αναζητούσε δημοσιότητα».
Πρόσθεσε ότι όταν οι διασώστες ήρθαν σε επαφή με τον José ήταν «σχεδόν βίαιος» και «φοβόταν ότι θα του επιτεθούν». «Μας φάνηκε τόσο απίστευτο, αλλά νομίζω ότι μόνο κάποιος που είναι ναυτικός και ζει τη ζωή του στη θάλασσα θα μπορούσε να επιβιώσει από κάτι τέτοιο», δήλωσε ο κ. Armbruster.
Ο José φέρεται να είχε κατασκευάσει ένα σύστημα συλλογής βρόχινου νερού και μια ειδική τεχνική για την παγίδευση πουλιών και χελωνών.
Ο Τομ εξήγησε: «Δημιουργούσε λίγη σκιά στο σκάφος, ώστε να μπορεί να μείνει μακριά από τον ήλιο, και είχε κάποιο τρόπο να παγιδεύσει και τα πουλιά, και μετά έδενε τα πόδια των πουλιών για να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει».
«Νομίζω ότι είναι μια ιστορία κάποιου που ποτέ δεν τα παράτησε, δεν έχασε ποτέ την ελπίδα του και απλώς κατάφερε να επιβιώσει, χρησιμοποιώντας όλες τις δεξιότητες που είχε αποκτήσει μια ζωή στον ωκεανό».
