Με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, οι Οργανώσεις Πτολεμαΐδας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ παρουσιάζουν το ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ με τίτλο «Ένας ζεστός Νοέμβρης».
Η πρώτη προβολή του Ντοκιμαντέρ θα γίνει στο Δημαρχείο Πτολεμαΐδας το Σάββατο 18 Νοέμβρη, στις 6 μ.μ.
«”…και ξαφνικά / πιάσαν οι ζέστες το Νοέμβρη / καλοκαιριά / στην καρδιά του χειμώνα”. Οι στίχοι αυτοί είναι από το ποίημα “Ένας ζεστός Νοέμβρης” του Δημήτρη Ραβάνη – Ρεντή, από το οποίο εμπνευστήκαμε και τον τίτλο του ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ. Ο μεγάλος αυτός κομμουνιστής λογοτέχνης δίνει, με τον ποιητικό του λυρισμό, αλλά και την ταπεινότητα του ύφους που απαιτούν οι μεγαλειώδεις αγώνες και θυσίες του λαού μας, το χρονικό του ηρωικού ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου. Έτσι και στο ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ επιδιώκουμε να “κινηματογραφήσουμε” την ατμόσφαιρα εκείνων των ημερών, της αντιδικτατορικής πάλης του λαού, της δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία, μέσα από έναν συνδυασμό ντοκουμέντων, αρχειακού
υλικού, animation και συνεντεύξεων με «πρωταγωνιστές» της περιόδου, να μεταφερθούν στην περίοδο της χούντας, να ζήσουν από κοντά τι προηγήθηκε του μεγάλου ξεσηκωμού, αλλά και τις μέρες μέσα στο Πολυτεχνείο, ξετυλίγοντας το νήμα του ηρωικού αγώνα.
Θα περιηγηθούν από την πλατεία Μαβίλη και τις συζητήσεις μιας παρέας μαθητών κάτω από τη μύτη των αστυνομικών μέχρι το θανατονήσι της Γυάρου, από τα σκληρά βασανιστήρια στην Μπουμπουλίνας μέχρι τον αγωνιστή που έψαχνε ένα κομμάτι συνδετήρα για να φτιάξει με την ψίχα του ψωμιού ακόμα ένα πιόνι για το αυτοσχέδιο σκάκι της εξορίας, από τις γιάφκες του παράνομου εκδοτικού μηχανισμού του «Οδηγητή» και της «Πανσπουδαστικής» μέχρι το εργοστάσιο που έδιναν οι εργάτες από το υστέρημά τους στους κομμουνιστές που είχαν γυρίσει από την εξορία οικονομική ενίσχυση για το Κόμμα τους.
Εικόνες που δύσκολα τις χωράει ο νους, αλλά και στιγμές που ανέδειξαν ότι ο λαός και η νεολαία έχουν τη δύναμη να φέρουν τα πάνω-κάτω, να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων.
Τα συμπεράσματα, που απορρέουν από την 7ετία της δικτατορίας και αποτυπώνονται γλαφυρά στο ντοκιμαντέρ, έχουν ιδιαίτερη σημασία, αποτελούν ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για τους αγώνες του σήμερα.
Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) οι:
- Αριάδνη Αλαβάνου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης του Πολυτεχνείου
- Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ την περίοδο
- 1972-1979
- Γιώργος Καραγιάννης, δημοσιογράφος, στρατευμένος φοιτητής την περίοδο της χούντας και στέλεχος της ΚΝΕ
- Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
- Άλκης Παπαδήμας, γραμματέας της Οργάνωσης Φυσικομαθηματικής Σχολής της ΚΝΕ κατά τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου
- Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
- Λάμπρος Τόκας, δημοσιογράφος, εργαζόμενος μαθητής την περίοδο της χούντας
- Σπύρος Χαλβατζής, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων
- Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ) Επιμέλεια ντοκιμαντέρ: Επιτροπή Προπαγάνδας του ΚΣ της ΚΝΕ.
Ο μακρύς και φοβερός δρόμος της αυτοδιάθεσης
Η αυτοδιάθεση είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα που αναγνωρίζεται διεθνώς και περιλαμβάνει το δικαίωμα των ατόμων να αποφασίζουν για τη ζωή τους και το μέλλον τους χωρίς εξωτερική παρέμβαση. Ωστόσο, ο δρόμος προς την αυτοδιάθεση είναι συχνά δύσκολος και γεμάτος προκλήσεις.
Για πολλούς ανθρώπους, η αυτοδιάθεση σημαίνει την ανεξαρτησία από εξωτερικές επιρροές και την ικανότητα να λαμβάνουν αποφάσεις βάσει των δικών τους αξιών και πεποιθήσεων. Για άλλους, η αυτοδιάθεση μπορεί να σημαίνει την απόφαση να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους και την αναγνώριση της ταυτότητάς τους από την κοινωνία.
Ωστόσο, ο δρόμος προς την αυτοδιάθεση μπορεί να είναι γεμάτος προκλήσεις. Πολλά άτομα αντιμετωπίζουν διακρίσεις και αντίσταση από την κοινωνία και τις κυβερνήσεις όταν προσπαθούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση. Είναι σημαντικό να αγωνιστούμε για τα δικαιώματα όλων των ατόμων να ζουν και να αποφασίζουν για τη ζωή τους χωρίς φόβο και διακρίσεις.
Για να προωθήσουμε την αυτοδιάθεση, πρέπει να ενισχύσουμε την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πολυπολιτισμικότητα. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε τις δομικές ανισότητες που εμποδίζουν ορισμένα άτομα να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση. Μέσω της ενίσχυσης των δικαιωμάτων όλων των ατόμων να αποφασίζουν για τη ζωή τους, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πιο δίκαιη και ανοικτή κοινωνία.
Στον μακρύ και φοβερό δρόμο της αυτοδιάθεσης, πρέπει να εργαστούμε μαζί για να διασφαλίσουμε ότι κάθε άτομο έχει τη δυνατότητα και την ελευθερία να ζει όπως επιθυμεί και να πραγματοποιεί τα όνειρά του.
