Η ανάρτηση του Λευτέρη Ιωαννίδη σχετικά με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την κατάργηση ΝΠΔΔ σε οργανισμούς του Δήμου.
“Πριν από λίγο το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης, με “ομόφωνη” εισήγηση της “Απερχόμενης” και “Επερχόμενης” Δημοτικής Αρχής αρνήθηκε να εισηγηθεί προς το Υπουργείο Εσωτερικών την διατήρηση της Κοβεντάρειου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης ως ανεξάρτητου νομικού προσώπου, όπως προτείναμε ως Κοζάνη Τόπος να Ζεις.
Νομίζω είναι μια λάθος απόφαση, γιατί:
1. Η γραφειοκρατία του Δήμου είναι σημαντική και υπάρχει ο κίνδυνος η ενσωμάτωση στον Δήμο να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που πιθανών να λύσει.
2. Περιορίζει τη συμμετοχή μη εκλεγμένων πολιτών ως μέλη στο Διοικητικό Συμβούλιο της βιβλιοθήκης, κάτι που η βιβλιοθήκη χρειάζεται.
3. Μόνο η βιβλιοθήκη πληρεί τις προϋποθέσεις του Νόμου για να διεκδικηθεί η διατήρηση της ως διακριτού Νομικού Προσώπου
4. Τα επιχειρήματα για την διατήρηση της βιβλιοθήκης που υπήρχαν το 2011 συνεχίζουν και υπάρχουν και σήμερα. (απόφαση Δ.Σ. 5/2011).
5. Ακόμα και λάθος να είναι η απόφαση διατήρησης μπορεί να ανατραπεί, ενώ αν καταργηθεί το Ν.Π. σήμερα δεν υπάρχει γυρισμός.
6. Η Βιβλιοθήκη με το εκτόπισμα που έχει, θα πρέπει να είναι ένας διακριτός πολιτιστικός οργανισμός.
Καλή συνέχεια.
(η φωτογραφία απο την μικρή περίοδο που φορούσαμε γραβάτες)
Fb: Lefteris Ioannidis
Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου από το ταξίδι μου στην Αθήνα. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία που έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου.
Αφού έφτασα στην Αθήνα, ένιωσα αμέσως τη ζεστασιά της φιλοξενίας των ανθρώπων και την έντονη ενέργεια της πόλης. Τα στενά δρομάκια γεμάτα με ταβέρνες και καφενεία με θέα στην Ακρόπολη με άφησαν άφωνο. Ήταν σαν να ζούσα σε ένα έργο τέχνης.
Η επίσκεψή μου στην Ακρόπολη ήταν μια μοναδική εμπειρία. Το αρχαίο θέατρο της Παρθενώνας και η θέα προς την πόλη μου άφησαν αισθήματα θαυμασμού και ευγνωμοσύνης. Ήταν σαν να ένιωθα την παρουσία των αρχαίων Ελλήνων και τη δύναμή τους.
Το ημερολόγιο μου γέμισε με επισκέψεις σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους και ταβέρνες με παραδοσιακή κουζίνα. Η γεύση του ντόπιου φαγητού και του ελληνικού κρασιού μου έκαναν να ερωτευτώ ακόμα περισσότερο την ελληνική κουλτούρα.
Η Αθήνα με ενέπνευσε με την ομορφιά της, την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Ήταν ένα ταξίδι που με άλλαξε και μου άνοιξε τα μάτια σε νέες εμπειρίες και προοπτικές. Η Αθήνα, σίγουρα, θα με δει ξανά.
