Μαρία Κανελλοπούλου: «Υπάρχει ένας ρατσισμός ληξιαρχικός και καλλιτεχνικός, οι καλλιτέχνες είναι για τα κλάματα»

Η Μαρία Κανελλοπούλου βρέθηκε καλεσμένη το απόγευμα της Τρίτης 5/3 στη εκπομπή της ΕΡΤ «Στούντιο 4».

Η δημοφιλής ηθοποιός εξήγησε γιατί χαίρεται να βρίσκεται στη συγκεκριμένη εκπομπή, σε αντίθεση με άλλες χάρη τον οποίων έχει ελαχιστοποιήσει τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις.

Αρχικά, η Μαρία Κανελλοπούλου είπε: «Νομίζω ότι είναι από τις ελάχιστες εκπομπές που χαίρομαι να εμφανίζομαι. Κυρίως επειδή είναι ζωντανό, αν λες δέκα μπούρδες τις χρεώνεσαι ο ίδιος. Άμα έρθει μια κάμερα, μου κάνεις μια συνέντευξη που έχουμε μιλήσει μισή ώρα και παίρνεις μια λέξη από εδώ και μία λέξη από εκεί και αφήνεις δέκα λεπτά – πλούσια τα βάζω – με έναν τίτλο που δεν έχει να κάνει καθόλου με αυτά που είπαμε και πώς τα είπαμε, είναι στενάχωρο”.

Στην συνέχεια, σε ερώτηση του Θανάση Αναγνωστόπουλου αν έχει πέσει θύμα του… μοντάζ, απάντησε: «Έχει γίνει! Όταν λες μια άποψη έχεις ένα σκεπτικό. Για παράδειγμα, ήταν η περίοδος που είχαν κόψει τα σίριαλ του Φιλιππίδη από την τηλεόραση πριν δικαστεί και είπα ότι ο κ. Φιλιππίδης δεν δικάζεται ως καλλιτέχνης και αυτά αφορούν τη Δικαιοσύνη. Ο κ. Φιλιππίδης έχει πληρωθεί πάρα πολύ καλά τη δουλειά του και μαζί του 50 άνθρωποι, οι οποίοι ζουν από τα δικαιώματα τα συγγενικά της δουλειάς αυτής. Ας τον δικάσει η Δικαιοσύνη, αλλά μη δικαστούν και αυτοί οι άνθρωποι μαζί του επειδή δύο φορές τον χρόνο περιμένουν αυτά (τα χρήματα από) τα δικαιώματα και είναι σχεδόν το μόνο εισόδημα τους. Μετά ο τίτλος ήταν “Διαφωνεί η Κανελλοπούλου που κόβονται τα σίριαλ του Φιλιππίδη” και μετά έγραφαν από κάτω “Ξέπλυμα του Φιλιππίδη”. Εν τω μεταξύ εσύ δεν έχεις πει αυτό, δεν σε εκφράζει καν αυτό το πράγμα. Οπότε είμαι λίγο φοβισμένη. Δεν έχω πρόβλημα να απαντήσω σε οτιδήποτε, δεν έχω μυστικά. Είμαι διάφανη. Ό,τι με ρωτήσεις, θα το απαντήσω. Αλλά σεβάσου αυτή την απάντηση που θα σου δώσω…».

Τέλος, η Μαρία Κανελλοπούλου μίλησε και για τα αρνητικά σχόλια που δέχονται τα δημόσια πρόσωπα: ,«Είμαι μπαρουτοκαπνισμένη σε αυτό το πράγμα. Επειδή η πρώτη μου εμπειρία ήταν με τη Χρυσή Αυγή. Το λυπηρό είναι πως εκεί, με τη Χρυσή Αυγή, μπορείς να καταλάβεις. Όταν όμως ο σχετικά φίλος σου πριν λίγο καιρό επειδή έκανες μια πολιτική επιλογή διαφορετική απ’ τη δική του, σε βάζει κάτω και σε λιανίζει… Είναι κάτι διαταξικό, διαπολιτικό… Υπάρχει ένας ρατσισμός ληξιαρχικός και καλλιτεχνικός. Όλοι δικαιούνται να είναι στην Πολιτική αλλά οι καλλιτέχνες είναι για τα κλάματα. Δεν χαλάνε οι φιλίες για τα κόμματα, όταν είναι αληθινές. Ο ληξιαρχικός ρατσισμός είναι ηλικιακός, “άντε μωρέ η παλιόγρια που δεν ξέρει τίποτα” γράφει ο κόσμος. Υπάρχουν κορίτσια σαν τα κρύα νερά, λογικά εγώ θα έχω πεθάνει αν αυτή είναι κωλόγρια».

Δείτε το βίντεο: