Δεκάδες μεξικανοί και Μεξικάνες ντυμένες «Catrina», (η διάσημη νεκροκεφαλή) κατέκλυσαν την κεντρική λεωφόρο Ρεφόρμα στην καρδιά της Πόλης του Μεξικού.
Η Παρέλαση της Catrina εντάσσεται στις εκδηλώσεις πληθαίνουν στη χώρα και θα κορυφωθούν στις 2 Νοεμβρίου, ημέρα του εορτασμού της Ημέρας των Νεκρών (Día de Muertos).
Σε όλες τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής η Ημέρα των Νεκρών σηματοδοτεί την σύντομη επιστροφή των νεκρών στη Γη και στους αγαπημένους τους.
Γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε όλο το Μεξικό – ιδιαίτερα στις κεντρικές και νότιες περιοχές – στη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ, καθώς και σε άλλες περιοχές του κόσμου όπου υπάρχουν αντίστοιχες κοινότητες λατινοαμερικάνων.
Στα κεράσματα της ημέρας την τιμητική τους έχουν τα «Calaveras», ζαχαρωτά σε σχήμα κρανίου, φερέτρου ή σκελετού, μεθυστικά ποτά και το περίφημο «ψωμί των νεκρών» το οποίο είναι πασπαλισμένο με κόκκινη ζάχαρη που συμβολίζει το αίμα, ενώ στους στολισμούς δεσπόζουν τα πορτοκαλί λουλούδια, γνωστά ως «λουλούδια του θανάτου», για να τον ξορκίσουν.
Οι παραδόσεις της ημέρας των νεκρών περιλαμβάνουν την κατασκευή ιδιωτικών βωμών, γνωστών ως ofrendas, τιμώντας τους νεκρούς χρησιμοποιώντας καλαβέρας (ομοιώματα κρανίων), κατιφέδες και τα αγαπημένα φαγητά και ποτά των νεκρών, και επισκέψεις στους τάφους κομίζοντας δώρα.
Στους βωμούς των νεκρών υπάρχουν λουλούδια, το ψωμί των νεκρών, φαγητά και ποτά που άρεσαν στους νεκρούς για να τους τιμήσουν. Υπάρχει πάντα μια φωτογραφία του νεκρού και πολλά γλυκά σε σχήμα νεκροκεφαλής.
Η La Catrina
Η La Catrina, ίσως η πιο γνωστή θηλυκή μορφή στο Μεξικό μετά την Παρθένο της Γουαδαλούπης. Αποτελεί το πιο γνωστό έργο του πολύ σπουδαίου Μεξικάνου χαράκτη Χοσέ Ποσάδα (1852 – 1913), ενός λαϊκού καλλιτέχνη με ξεχωριστό ταλέντο και μεγάλη επιρροή στη σύγχρονη κουλτούρα του Μεξικού και σε ζωγράφους όπως ο εμβληματικός Ντιέγκο Ριβέρα.
Δημιουργήθηκε πιθανότητα το 1912 και αρχικά ονομάστηκε La Calavera Garbancera (Η Νεκροκεφαλή των Ρεβυθιών), αναφερόμενη σε πωλητές ρεβυθιών που, αν και με ινδιάνικο αίμα, απαρνούνταν τις καταβολές τους και παρίσταναν τους Ευρωπαίους. Η «Κατρίνα» του Ποσάδα φορά μόνο ένα μεγάλο σομπρέρο, κάτι που τη διακρίνει από μεταγενέστερες αποδόσεις της από άλλους καλλιτέχνες.
Η μυστηριώδης γυναικεία μορφή «βαφτίστηκε» Catrina από τον Ντιέγκο Ριβέρα, ο οποίος το 1948 την απεικόνισε πλούσια ντυμένη – μεταξύ άλλων φέροντας και το φτερωτό φίδι, σύμβολο του προϊσπανικής κουλτούρας του Μεξικού – σε μια τοιχογραφία μήκους 15 μέτρων, το «Όνειρο ενός κυριακάτικου απογεύματος» μαζί με 150 μορφές της εποχής. Όπως «πατέρας» της Χοσέ Ποσάδα, ο Κουβανός ποιητής Χοσέ Μαρτί, ο ίδιος ο «νονός» Ριβέρα (σε παιδική ηλικία) και η σύζυγός του, η κορυφαία μεξικανή καλλιτέχνις Φρίντα Κάλο.
Από το 2008, οι παραδόσεις της Ημέρας των Νεκρών έχουν εγγραφεί στον Αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας
