Οι λάτρεις της ιστορίας μπορεί να γνωρίζουν το όνομα Charles Dawes, αλλά οι περισσότεροι μάλλον τον ακούν για πρώτη φορά. Ήταν αντιπρόεδρος του προέδρου των ΗΠΑ, Calvin Coolidge. Οι δυο άντρες μισούσαν ο ένας τον άλλον.
Ωστόσο, πολύ πριν γίνει ο δεύτερος τη τάξει στην εξουσία του Coolidge, ο Dawes ήταν πιανίστας και συνθέτης. Μάλιστα, ήταν μέλος της Phi Mu Alpha Sinfonia, μιας αδελφότητας ανδρών με ενδιαφέρον για τη μουσική.
Αν και ο Dawes προφανώς δεν υιοθέτησε τη μουσική ως επάγγελμα, σίγουρα άφησε το στίγμα του στη μουσική των ΗΠΑ. Το 1912, έχοντας μια μουσική που δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του, ο Dawes έγραψε ένα κομμάτι για πιάνο και βιολί που ονομαζόταν «Melody in A Major». Έγινε αρκετά δημοφιλές, κάτι που ο Dawes, τότε τραπεζίτης, το βρήκε διασκεδαστικό: «Λίγοι τραπεζίτες έχουν κερδίσει τη φήμη ως συνθέτες μουσικής. Ξέρω ότι θα γίνω ο στόχος των φίλων μου. Θα πουν ότι αν όλες οι νότες στην τράπεζά μου είναι τόσο κακές όσο οι μουσικές μου, δεν αξίζουν το χαρτί στο οποίο γράφτηκαν».
Μετά από μια ανεπιτυχή καμπάνια για τη Γερουσία το 1901, ο Dawes δήλωσε ότι είχε τελειώσει με την πολιτική. Όμως η πολιτική είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν. Το 1921, ο Dawes διορίστηκε ως ο πρώτος Διευθυντής του Γραφείου Προϋπολογισμού υπό τον Warren G. Harding. Και το 1924, αφού πέρασε από τουλάχιστον τρεις άλλους πιθανούς υποψηφίους αντιπροέδρους (δύο απέρριψαν την υποψηφιότητα και ο τρίτος, ο Herbert Hoover, ήταν πολύ αντιδημοφιλής), ο Coolidge συμφώνησε να έχει τον Dawes ως υποψήφιό του.
Στο τέλος, ο Dawes θα ήταν πολύ χαρούμενος αν τα χαρτονομίσματα του ήταν εξίσου πολύτιμα με τα μουσική του. Το τραγούδι έγινε ξαφνικά μια ποπ επιτυχία αφού ο τραγουδοποιός Carl Sigman πρόσθεσε μερικές λέξεις στη μελωδία το 1951 και το μετονόμασε σε “It’s All in the Game”. Ο Tommy Edwards πήγε το τραγούδι στο #38 των charts του Billboard εκείνη τη χρονιά, αλλά έφτασε στο Νο. 1 επτά χρόνια αργότερα, όταν ο Edwards το ηχογράφησε ξανά σε στυλ rock ‘n’ roll. Από τότε, το τραγούδι έχει διασκευαστεί από τους Elton John, Barry Manilow, Mama Cass, Nat King Cole, Van Morrison και πολλούς άλλους.
Μέχρι σήμερα, ο Dawes είναι ο μόνος Αντιπρόεδρος που έχει ένα τραγούδι που έφτασε στο #1, αν και δεν έζησε για να το δει να συμβαίνει. Ο Dawes πέθανε τον Απρίλιο του 1951, λίγους μήνες πριν ο Sigman προσθέσει τους στίχους στη μελωδία του.
