Έχοντας μια διαδρομή 30 χρόνων στο θέατρο, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης έλαβε φέτος το βραβείο σκηνοθεσίας ελληνικού έργου Κάρολος Κουν για την παράσταση Οιδίποδας Τύραννος, μια καταξίωση που εξηγεί στο enikos.gr πως μετατράπηκε σε αίσθημα απαξίωσης λίγες μέρες αργότερα.
Ο Θανάσης Σαράντος τη φετινή θεατρική σεζόν βουτά στον σαγηνευτικό κόσμο του Χάινερ Μύλλερ, σκηνοθετώντας το πιο εμβληματικό έργο του, το «Κουαρτέτο». Ένα κείμενο αντισυμβατικό, μια ιλαροτραγωδία για τις ανθρώπινες σχέσεις και την αυτοκαταστροφή των δυτικών κοινωνιών.
–Φέτος καταπιάνεστε με το «Κουαρτέτο». Πώς το προσεγγίσατε και ποιες πτυχές του θελήσατε να φωτίσετε μέσα από τη σκηνοθεσία τους;
Είναι πραγματικά μεγάλη η τύχη αλλά και η ευθύνη να καταπιάνεσαι με τέτοια κείμενα. Ο συγγραφέας δούλευε για 30 χρόνια το «Κουαρτέτο» και αποτελεί το απόσταγμα όλων των συλλογισμών του για την παρακμή του δυτικού πολιτισμού που ήδη βιώνουμε. Άκρως επίκαιρο και πυκνό το κείμενο γιατί έχει να κάνει με την πάλη των φύλων, των τάξεων, τη διαφθορά και την αλαζονεία τους εξουσίας, τη μάχη του ανθρώπου με το θείο, την απόγνωση τους μοίρας του θανάτου αλλά και την ελπίδα που δίνει στη ζωή ο έρωτας. Όλα αυτά τα θέματα επικρατούν με το βιτριολικό χιούμορ του συγγραφέα και με ένα αμιγώς θεατρικό λόγο που αποτελεί στοίχημα για τον σκηνοθέτη αλλά και τους ερμηνευτές.
-Μιλήστε μας λίγο για τους τέσσερις χαρακτήρες, οι οποίοι ενσαρκώνονται από την Κερασία Σαμαρά και τον Χρήστο Βασιλόπουλο, και για τους συμβολισμούς που προκύπτουν από καθέναν.
Ο Μύλλερ άντλησε την έμπνευσή του για το έργο από το επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Λακλό «Επικίνδυνες Σχέσεις». Τα βασικά πρόσωπα του έργου είναι τέσσερα: η διεστραμμένη μαρκησία Μερτέιγ και το υποχείριο της, ο υποκόμης Βαλμόν, η κυρία ντε Τουρβέλ (η θεοσεβούμενη σύζυγος Προέδρου) και η νεαρή και θρησκευόμενη παρθένα Σολάνζ, ανεψιά της Μερτέιγ. Ο Μύλλερ χρησιμοποιεί τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος ως αφορμή για να θίξει όλο το πολιτικοκοινωνικό status quo της εποχής του αλλά και της δικής μας. Η σεξουαλική πείνα και το πάθος για εκμετάλλευση των άλλων καλύπτονται πίσω από τις μάσκες υποκρισίας που φορά όλη, ανεξαιρέτως, η «καλή κοινωνία». Πρόκειται για ένα παιχνίδι εξουσίας, όπου όλοι οι παίχτες χειραγωγούνται και χειραγωγούν.
-Η Μερτέιγ και ο Βαλμόν ζουν το απόλυτο παρόν. Πώς το διαχειρίζονται;
Οι δύο ήρωες-αντιήρωες του έργου είναι οι τελευταίοι του ανθρώπινου είδους στη γη. Είναι οι τελευταίοι επιζήσαντες της παγκόσμιας καταστροφής της «δημοκρατικής» κοινωνίας, έχουν βιώσει στην ολότητά του τον «πολιτισμό» της ανθρωπότητας και ειδικότερα του δυτικού κόσμου. Ο χρόνος που απομένει γι’ αυτούς είναι μόνο το παρόν. Σε αυτό το παρόν της σκηνής, μέσα από τον ακατάπαυστο διάλογό τους, παρουσιάζονται σημαντικές όψεις της δυτικής σκέψης και του στοχασμού αλλά και οι εξουσιαστικές δομές του δυτικού πολιτισμού, η ταξική κοινωνία, η θρησκεία, οι οικονομικοί πόλεμοι, οι διαφυλικές σχέσεις, όλες εν γένει οι κοινωνικές κατασκευές και οι υπαρξιακές ανάγκες. Ο Βαλμόν και η Μερτέιγ παρουσιάζονται από τον συγγραφέα ως ένας άλλος Αδάμ και ως μια άλλη Εύα στην Κόλαση της ανθρώπινης καταστροφής που βαδίζουμε ολοταχώς με τη μάταιη προσκόλληση του ανθρώπου στον υλισμό.
-Πρόσφατα βραβευτήκατε για την σκηνοθεσία και την ερμηνεία του ομώνυμου ρόλου στην παράσταση «Οιδίπους Τύραννος». Ηθική ανάταση ή επιπλέον βάρος ευθύνης;
Μεγάλη μου τιμή αλλά και βάρος ευθύνης αφού μετά από 30 χρόνια εργασίας στο θέατρο έρχεται αυτό το βραβείο Κάρολος Κουν (διπλή η χαρά μου αφού αποφοίτησα από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης) για την ερμηνεία και τη σκηνοθεσία στην παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή. Κάπως ανασάνεις λίγο και νοιώθεις κάποια αναγνώριση μετά από τόσες δυσκολίες. Λίγες μέρες μετά βέβαια έζησα την απόλυτη απαξίωση από το απολυταρχικό καθεστώς του Υπουργείου Πολιτισμού και της κας Μενδώνη αφού σχεδόν μου απαγορεύουν να ταξιδέψω τον «Οιδίποδα» εκτός Ελλάδος στα διεθνή φεστιβάλ. Αρνούνται πεισματικά να χρηματοδοτήσουν την μετάβαση των συντελεστών και ηθοποιών μας (για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα 3 μηνών) και χωρίς να δίνουν καμία πραγματική αιτιολόγηση. Οπότε εν Ελλάδι η καταξίωση γεννά ταυτόχρονα και τον φθόνο , είναι δίκοπο μαχαίρι.
info
«Κουαρτέτο» Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Αθήνα
κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
Επιπλέον παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη στις 10, 17 και 24 Απριλίου στις 20:00
Πηγή: enikos.gr
