Βασικά σημεία από την ομιλία του Πάρι Κουκουλόπουλου, Βουλευτή Κοζάνης και Υπεύθυνου ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, ως Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής επί του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας & Οικονομικών για το «Νέο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων»:
Κεντρικό ζητούμενο της Χώρας παραμένει η ανάπτυξη. Καλούμαστε να καλύψουμε το τεράστιο κενό που δημιουργήθηκε στα χρόνια της κρίσης. Η απόσταση της Ελλάδας εξακολουθεί να είναι μεγάλη, συγκρινόμενη με την Ε.Ε., με τον προ κρίσης εαυτό της, αλλά και με Χώρες ανάλογων χαρακτηριστικών, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, που βελτίωσαν το επίπεδο ζωής των πολιτών τους δύο και τρεις φορές αντιστοίχως περισσότερο από εμάς.
Η ανάπτυξη συνιστά κορυφαίο στόχο για τον πρόσθετο λόγο του νέου δημοσιονομικού πλαισίου που ισχύει από την 1η.1.2024, έβαλε τέλος στην περίοδο δημοσιονομικής χαλάρωσης και δεν μας επιτρέπει να υπερβούμε τις δαπάνες άνω του 3% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Θα συζητήσουμε εκτενώς στο πλαίσιο του νέου Μεσοπροθέσμου, ότι ένας από τους τρόπους για να ανταπεξέλθουμε αποτελεσματικά στη “μέγγενη” του 3% είναι οι μεγαλύτεροι ρυθμοί ανάπτυξης, καθώς και το αίτημα να μην συνυπολογίζονται οι αμυντικές δαπάνες στο έλλειμμα.
Η Ελλάδα έχει διαχρονικά την καλύτερη χρηματοδότηση στα ευρωπαϊκά προγράμματα, δεν χρειάζεται να επαίρεστε γι’ αυτό.
Επαναλαμβάνω ότι στην καλύτερη χρηματοδοτικά περίοδο μεταπολεμικά, η Χώρα βρίσκεται σε ακατάλληλα χέρια. Η Κυβέρνηση δεν πληροί τον βασικότερο όρο για την ανάπτυξη, που είναι το σχέδιο. Στερείται σχεδίου. Με όλους αυτούς τους διαθέσιμους πόρους θα έπρεπε να έχουμε θέσει τρεις εθνικούς στόχους: την αναγέννηση του ΕΣΥ, την Ενεργειακή Δημοκρατία και το σιδηρόδρομο, απαντώντας στη “ρίζα” κομβικών προβλημάτων όπως το δημογραφικό και η ερήμωση της υπαίθρου.
Άραγε, βάσει ποιου σχεδίου διατίθενται οι πόροι, όταν η Ελλάδα στερείται περιφερειακής και αγροτικής πολιτικής; Αρκεί να δείτε τι συμβαίνει στη Δυτική Μακεδονία. Η απολιγνιτοποίηση συμπλήρωσε ήδη πέντε χρόνια απ’ την εξαγγελία της, μέχρι τώρα μετράμε μόνο ανθρώπους που φεύγουν, μαγαζιά που κλείνουν, προβλήματα που συσσωρεύονται, αλλά μία επένδυση ακόμα δεν έχει γίνει. Και εμφανίζεται ο κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, ενώ ήδη διανύει τον έκτο χρόνο ως Πρωθυπουργός, να ανακοινώσει περιφερειακά αναπτυξιακά σχέδια. Πώς να τον πιστέψουμε;
Εξαιτίας της μέχρι τώρα πολιτικής σας, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αποσυνάγωγες όχι μόνο απ’ το τραπεζικό σύστημα, αλλά και από τα χρηματοδοτικά εργαλεία. Οι ανάδοχοι δημοσίων έργων βιώνουν και εκείνοι συνθήκες ασφυξίας, αφού το ΕΣΠΑ έχει ουσιαστικά στάση πληρωμών, όπως ακριβώς είχαμε προειδοποιήσει από τον Ιανουάριο με Ερώτηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μας. Είχαμε εγκαίρως “κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου” ότι η υπερδέσμευση στην οποία προχωρήσατε, οδηγούσε σε αδιέξοδο. Καταθέτω στα Πρακτικά την από 29.7.2020 Απόφαση της Κυβέρνησης για υπερδεσμεύσεις που σε ορισμένα προγράμματα έφταναν και το 350%.
Μακάρι η ανάπτυξη να ήταν τεχνικό θέμα, να μπαίναμε στην τεχνική επεξεργασία των διατάξεων του Νομοσχεδίου και όλα να λύνονταν. Όμως, δεν είναι. Παρά ταύτα, σε συνέχεια όσων με επάρκεια ανέδειξε η Ειδική Αγορήτριά μας, εστιάζω σε τρεις επισημάνσεις.
– Είναι σε θετική κατεύθυνση η κίνησή σας να μειώσετε τις υπερδεσμεύσεις. Έρχεται, όμως, πολύ καθυστερημένα, τα πεπραγμένα σας είναι τελείως διαφορετικά.
– Σας καλούμε να δεσμευτείτε για συγκεκριμένη προθεσμία όσον αφορά την ομογενοποίηση των ΟΠΣ (Ολοκληρωμένων Πληροφοριακών Συστημάτων) ΠΔΕ και συγχρηματοδοτούμενων. Και εδώ, αργήσατε πέντε χρόνια.
– Πιστεύουμε ότι όλο το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είτε πρόκειται για εθνικό σκέλος είτε για συγχρηματοτοδούμενο, πρέπει να έχει ενιαία πολιτική διεύθυνση υπό έναν Γενικό Γραμματέα. Η επιλογή του Πρωθυπουργού να το “σπάσει” σε τρεις Γραμματείες, είναι λανθασμένη.
Οι ανωτέρω παρεμβάσεις, μαζί με την αξιοποίηση του άξιου στελεχιακού δυναμικού των αρμόδιων Υπηρεσιών, αποτελούν αναγκαίες παραμέτρους, για να λειτουργήσουν όσα σήμερα νομοθετείτε. Κυρίως και πάνω απ’ όλα, χρειάζεται σχέδιο, διαφορετικά θα μείνετε με τα ωραία διαγράμματα και τις εύηχες προθέσεις, που δεν θα γίνουν ποτέ πράξη.
