Τους μεσάζοντες που βοηθούν τη Ρωσία να αντιμετωπίσει τις σκληρές κυρώσεις που της έχει επιβάλει η Δύση ως απόρροια της εισβολής της στην Ουκρανία, αναζητά νέα ανάλυση του Economist, καθώς τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομία της δεν αντιμετωπίζει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Αντίθετα, αναπτύσσεται «έξυπνα», με ετήσιο ρυθμό 4% το δεύτερο τρίμηνο, μετά το επιβλητικό +5,4% το προηγούμενο τρίμηνο, παρά ένα από τα πιο σκληρά καθεστώτα που έχουν επιβληθεί ποτέ.
Το εμπόριο συνεχίζει να ανθεί. Για το πώς γίνεται αυτό, ο Economist δείχνει το… Καζακστάν. Πέρυσι, η βιομηχανία τεχνολογίας της Δημοκρατίας της Κεντρικής Ασίας αναπτύχθηκε θριαμβευτικά.
Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν απαγορευτεί να πωλούν τα περισσότερα προϊόντα στη Ρωσία, χάνοντας τη θέση των μεγαλύτερων προμηθευτών τεχνολογίας της χώρας. Αλλά η μικροσκοπική βιομηχανία τεχνολογίας του Καζακστάν, περίπου 50 εταιρείες με παραγωγική ικανότητα 100 εκατομμυρίων δολαρίων το 2021, φαίνεται να έχει καλύψει το κενό.
Οι εξαγωγές της στη Ρωσία αυξήθηκαν από 40 εκατομμύρια δολάρια το 2021 σε 298 εκατομμύρια δολάρια το 2023. Φυσικά, δεν είναι όλα όπως φαίνονται. Οι εισαγωγές ηλεκτρονικών επίσης από την Ευρώπη αυξήθηκαν επίσης, από 250 εκατ. ευρώ (273 εκατ. δολάρια) σε 709 εκατ. ευρώ.
Επεκτάθηκαν ως δια μαγείας οι εταιρείες του Καζακστάν ή είχαν βρει οι ρωσικές εταιρείες μια κυκλική διαδρομή προς τους παλιούς Ευρωπαίους προμηθευτές τους;
Κυρώσεις στη Ρωσία: Η περίπτωση του Καζακστάν
Το Καζακστάν είναι μια από τις πολλές χώρες όπου το εμπόριο με τη Ρωσία και την Ευρώπη έχει μυστηριώδη άνθηση από την εισβολή της Ουκρανίας. Άλλα στο εμπόριο είναι και οι Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Τουρκία και άλλες τέσσερις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Οι εξαγωγές από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς αυτές τις χώρες αυξήθηκαν κατά 46 δισ. ευρώ το 2023, κατά 50% από το 2021. Αυτό ισοδυναμούσε με τα τρία τέταρτα της μείωσης των εξαγωγών της Ευρώπης στη Ρωσία από το 2021 έως το 2023.
Μαζί με τη στρατιωτική βοήθεια, οι κυρώσεις είναι και οι κυρώσεις της Δύσης κύρια συνεισφορά στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας, αλλά σε αντίθεση με τους πύραυλους μεγάλου βεληνεκούς, δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής μεγάλο πλήγμα.
Δυόμισι χρόνια μετά, η οικονομία της Ρωσίας κρατάει καλά. Είναι δύσκολο να πει κανείς ποιες ευρωπαϊκές εταιρείες απλώς προσαρμόζονται καλά στους νέους περιορισμούς και ποιες παρακάμπτουν τις κυρώσεις. Αλλά όπως συμβαίνει, η μεγαλύτερη ώθηση στο εμπόριο που ρέει μέσω τρίτων χωρών ήταν μεταξύ αυτών που έχουν πλέον περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό.
Οι ευρωπαίοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επιθυμούν απεγνωσμένα να κλείσουν τις διαρροές, αλλά αυτό σημαίνει να γίνουν σκληροί με τις κυβερνήσεις ορισμένων από τις γειτονικές χώρες της Ευρώπης.
Οι εξαγωγές της βιομηχανίας τεχνολογίας του Καζακστάν στη Ρωσία αυξήθηκαν από 40 εκατομμύρια δολάρια το 2021 σε 298 εκατομμύρια δολάρια το 2023.
Οι τρεις παράμετροι
Τρία σκέλη κρύβονται πίσω από την έκρηξη του ενδιάμεσου εμπορίου. Το πρώτο είναι το εμπόριο απαγορευμένων αγαθών, το οποίο αψηφά ανοιχτά τις κυρώσεις. Η ΕΕ ενέκρινε 14 πακέτα κυρώσεων, με πιο πρόσφατο αυτό της 24ης Ιουνίου. Απαγορεύουν στις εταιρείες να κατασκευάζουν οτιδήποτε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πεδίο μάχης από την εξαγωγή στη Ρωσία. Αυτό περιλαμβάνει ημιαγωγούς και drones, αλλά και ρουλεμάν και φούρνους μικροκυμάτων.
Ωστόσο, περισσότερο από το ήμισυ του εξοπλισμού πεδίου μάχης που απέκτησε η Ρωσία μεταξύ Φεβρουαρίου και Αυγούστου 2022 περιέχει εξαρτήματα κατασκευασμένα στην Ευρώπη ή την Αμερική, σύμφωνα με το Royal United Services Institute, μια δεξαμενή σκέψης στο Λονδίνο. Για παράδειγμα, η πιο ταχεία αύξηση των εξαγωγών από την ΕΕ προς το Καζακστάν και την Αρμενία σημειώθηκε σε χημικά, ηλεκτρονικά και μηχανήματα, όλες οι ομάδες προϊόντων υπό βαριές κυρώσεις.
Οι εξαγωγές μηχανημάτων από την ΕΕ στο Καζακστάν διπλασιάστηκαν από το 2021 έως το 2022 και στη συνέχεια αυξήθηκαν κατά 23% το 2023 φτάνοντας τα 6,4 δισ. ευρώ.
Η Αρμενία εισήγαγε διπλάσια χημικά προϊόντα, πέντε φορές περισσότερο υλικό πληροφορικής και τέσσερις φορές ηλεκτρονικά από την Ευρώπη το 2023 σε σχέση με το 2021.
Στη συνέχεια, υπάρχουν τα εμπορεύματα που διακινούνται λαθραία διασυνοριακά, τα οποία δεν εμπίπτουν στις επίσημες στατιστικές εμπορίου. Οι αποστολές μπορούν να περάσουν από αρκετούς μεσάζοντες στο δρόμο τους προς τη Ρωσία. Ορισμένοι εξαγωγείς στην Τουρκία και την Κεντρική Ασία πραγματικά δεν έχουν ιδέα από πού προέρχονται τα αγαθά που στέλνουν. Άλλοι όμως ξέρουν πολύ καλά.
Πέρυσι η Αμερική επέβαλε κυρώσεις σε ένα δίκτυο ευρωπαϊκών εταιρειών που οργανώθηκε από τη Mayak, έναν ρωσικό όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων, για τη μεταφορά απαγορευμένου εξοπλισμού μέσω του Ουζμπεκιστάν και της Αρμενίας.
Τον Ιούνιο, αποκάλυψε δύο διαφορετικά δίκτυα ευρωπαίων κατασκευαστών εργαλείων που στέλνουν στη Ρωσία, ένα μέσω Τουρκίας για την Ostec, μια ρωσική κρατική εταιρεία και ένα μέσω Κιργιστάν για τη Newton-ITM, μια ρωσική αεροδιαστημική εταιρεία.
Ο δεύτερος λόγος για την αύξηση του έμμεσου εμπορίου είναι ότι η Ρωσία έχει απαγορεύσει την απευθείας είσοδο των φορτηγών από την ΕΕ από το 2022. Η ΕΕ επιτρέπει την εξαγωγή ορισμένων προϊόντων στη Ρωσία, όπως γεωργικών προϊόντων, αλλά τώρα πρέπει να ακολουθήσουν άλλες διαδρομές.
Η ΕΕ δεν ανησυχεί πολύ για αυτό: καθιστά τις μεταφορές πιο δαπανηρές, γεγονός που αποθαρρύνει το εμπόριο με τη Ρωσία, αλλά επιτρέπει σε εταιρείες που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν για να επιβιώσουν. Τα γεωργικά προϊόντα που ρέουν από την Ευρώπη στο Καζακστάν διπλασιάστηκαν από το 2021 έως το 2023, δείχνουν επίσημοι αριθμοί.
Η τρίτη τάση είναι η πιο δύσκολη για την Ευρώπη να τη σταματήσει. Προέρχεται από μια βιομηχανική έκρηξη σε τρίτες χώρες. Εταιρείες τρίτων χωρών εισάγουν ορισμένα υλικά και ανταλλακτικά από την Ευρώπη, κάτι που δεν παραβαίνει απαραίτητα τους κανόνες. Οι κυρώσεις δεν έχουν ακόμη αγγίξει ορισμένες εξαγωγές, όπως τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τον ακατέργαστο σίδηρο και τον ακατέργαστο χάλυβα.
Αλλά ακόμα και εκεί όπου επιτρέπεται το εμπόριο, η πληρωμή χωρίς να παραβιάζονται οι οικονομικές κυρώσεις είναι πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι σχεδόν κάθε συναλλαγή με κρατική ρωσική εταιρεία απαγορεύεται και οι ευρωπαϊκές τράπεζες απαγορεύεται να αλληλεπιδρούν με τις περισσότερες ρωσικές, οι οποίες έχουν αποκλειστεί από το SWIFT, το δίκτυο που χρησιμοποιούν οι τράπεζες για να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Αυτό πιθανότατα οφειλόταν εν μέρει στην αύξηση των νέων γραφείων και εργοστασίων. Οι επενδύσεις στο Καζακστάν αυξήθηκαν κατά 11% το 2023, ενισχυμένες από ρωσικές εταιρείες. Οι οικονομίες της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου φαίνεται να επωφελούνται από τον πόλεμο.
Συλλογικά, οι οικονομίες των πέντε Δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας αυξήθηκαν κατά 6% το 2023, από 4% το 2022, ενώ η οικονομία της Αρμενίας αναπτύχθηκε κατά 8%, από 5% το 2022.
Ανήμπορη η Ευρώπη
Για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της Ευρώπης, όλα αυτά είναι κακά νέα. «Περιμέναμε κάποια διαρροή», λέει ένας αξιωματούχος στο Economist, «αλλά όχι στην κλίμακα που γνωρίζουμε τώρα».
Τον Δεκέμβριο, ο 12ος γύρος περιορισμών της ΕΕ στόχευσε για πρώτη φορά εταιρείες στην Αρμενία και το Ουζμπεκιστάν. Οι γραφειοκράτες απείλησαν έκτοτε περισσότερες κυρώσεις σε τρίτες χώρες και Ευρωπαίους που πραγματοποιούν εξαγωγές σε αυτές, αλλά έχουν λάβει μέτρα μόνο εναντίον λίγων εταιρειών. Για κάθε εταιρεία που προστίθεται στη μαύρη λίστα, μια άλλη εγγράφεται αλλού.
Μια πραγματική λύση θα απαιτούσε τη βοήθεια των κυβερνήσεων του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, αλλά οι περιφερειακοί πολιτικοί εκτιμούν την εγγύτητά τους με τη Ρωσία και συχνά επωφελούνται προσωπικά από την παραβίαση των κανόνων.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να τους προσφέρουν οφέλη. Η Αρμενία άρχισε πρόσφατα να κλείνει εταιρείες που συναλλάσσονται με τη Ρωσία, αφού η ΕΕ της χορήγησε 270 εκατ. ευρώ σε βοήθεια, δάνεια και συμβάσεις.
Εναλλακτικά, η Ευρώπη θα να επεκτείνει τις απαγορεύσεις εξαγωγών σε τρίτες χώρες ή να περιορίσει τις τράπεζές τους. Αυτό θα μπορούσε να εξοργίσει τις εναπομείνασες πηγές φυσικού αερίου της Ευρώπης (Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία) και να βλάψει τις ευρωπαϊκές εταιρείες.
Το ερώτημα είναι εάν η ΕΕ πιστεύει ότι αξίζει τον κόπο το όφελος για την Ουκρανία από ένα αυστηρότερο καθεστώς κυρώσεων. Η τρέχουσα προσέγγισή του υποδηλώνει ότι… όχι, καταλήγει ο Economist.
Πηγή: ΟΤ
