O OHE προειδοποίησε με πρόσφατη έκθεση πως η κατάρρευση του κλίματος βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ, καθώς η κλιματική αλλαγή αναπτύσσεται με ρυθμούς που είχαμε υποεκτιμήσει.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το BBC, o Οργανισμός εκτιμά πως η αύξηση της θερμοκρασίας θα μπορούσε να αγγίξει τους 3,1 βαθμούς Κελσίου σε ορίζοντα 80ετίας, διπλάσια δηλαδή των παλαιότερων εκτιμήσεων.
Είναι ωστόσο σημαντικό να θυμόμαστε, πως η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη θα συνέχιζε, ακόμα και αν θα καταφέρναμε να εξαλείψουμε το αποτύπωμά μας κιόλας αύριο.
Κλιματική Αλλαγή: Το δυσοίωνο σενάριο
Το διακύβευμα συνεπώς, είναι να μεριμνήσει η ανθρωπότητα ώστε ο ρυθμός θέρμανσης του πλανήτη, να μην ξεπεράσει την ικανότητά της να προσαρμόζεται σε αυτή, όπως σημειώνει το ξένο μέσο.
Οι προβλέψεις του ΟΗΕ για την αύξηση της θερμοκρασίας παρέμειναν ουσιαστικά ίδιες τα τελευταία τρία χρόνια, από τότε που εκτέθηκαν στη Γλασκώβη για τη σύνοδο COP26.
Η νέα έκθεση αναφέρει: «Η συνέχιση των τρεχουσών πολιτικών εκτιμάται ότι θα περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη σε μέγιστο 3,1 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα».
Αυτός ο αριθμός είναι σύμφωνος με μια πρόβλεψη από την πιο πρόσφατη έκθεση της IPCC (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή) από το 2021, η οποία έδειξε αύξηση της θερμοκρασίας έως και 3,6 βαθμούς μέσα στον αιώνα υπό υψηλότερο επίπεδο εκπομπών.
Η σημερινή έκθεση αναφέρει ότι εάν οι χώρες εφαρμόσουν τις δεσμεύσεις που έχουν ήδη κάνει για τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα, τότε οι θερμοκρασίες θα αυξηθούν μόνο κατά 2,6 έως 2,8 βαθμούς.
Και εάν κάθε χώρα έθετε σε εφαρμογή ανάλογες πολιτικές αποσκοπώντας σε μηδενικό αποτύπωμα, η έκθεση για το χάσμα εκπομπών αναφέρει ότι η άνοδος θα μπορούσε να περιοριστεί στους 1,9 βαθμούς Κελσίου.
Οι χώρες – πρωτοπόροι της απανθρακοποίησης
Η έκθεση του ΟΗΕ αναφέρει ότι οι στόχοι του Συμφώνου του Παρισιού να διατηρηθούν οι παγκόσμιες θερμοκρασίες κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου ενώ καταβάλλονται προσπάθειες να παραμείνουν κάτω από τους 1,5 βαθμούς Κελσίου βρίσκονται τώρα σε πολύ σοβαρό κίνδυνο.
Η προσπάθειες που γίνονται σε διεθνές επίπεδο για να περιοριστεί η εκπομπή του άνθρακα είναι πολυπαραγοντικές, και μπορούν να εφαρμοστούν τόσο από αναπτυσσόμενα, όσο και από ανεπτυγμένα κράτη.
Εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, η χρήση εναλλακτικών καυσίμων και «πράσινων» πηγών ενέργειας (υδροηλεκτρική, γεωθερμική, πυρηνική), και η μείωση των ενεργειακών μας απαιτήσεων.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρει το BSI Group, η Δανία θεωρείται μια από τις κορυφαίες χώρες στις προσπάθειες για την απανθρακοποίηση , σε μεγάλο μέρος λόγω της πολιτικής απαγόρευσης των ΧΥΤΑ, και η αντικατάστασή της με αποτεφρωτήρια.
Σε αυτές τις εγκαταστάσεις, απορρίμματα καίγονται και η θερμότητα της καύσης χρησιμοποιείται ως πηγή για τη θέρμανση αστικών και περιαστικών περιοχών.
Η Κόστα Ρίκα και η Αιθιοπία από την άλλη έχουν κάνει καλή δουλειά στην αξιοποίηση της υδροηλεκτρικής ενέργειας, που είχε ξεκινήσει ακόμα και πριν η μείωση των εκπομπών είχε καταστεί παγκόσμια προτεραιότητα.
Η Φινλανδία επενδύει σε γεωθερμικές αντλίες θερμότητας, έχοντας μειώσει σταθερά την εξάρτησή της από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από το 2010.
Το 2017, η Ιαπωνία πρωτοπόρησε εισάγοντας μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την αξιοποίηση του υδρογόνου ως εναλλακτικό καύσιμο.
Ακόμα και η Κίνα, ένας από τους κύριους πομπούς άνθρακα του κόσμου ως το βιομηχανικό του κέντρο, έχει θέσει στόχο μείωσής τους κατά 18% μέχρι και το 2025.
