Στην εκπομπή της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου βρέθηκε καλεσμένη η Ταμίλα Κουλίεβα. Η ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε για την ζωή της στην Σοβιετική Ένωση και το πότε η μητέρα της συνειδητοποίησε την καριέρα που έχει χτίσει στην Ελλάδα.
«Την επιδιώκω τη μοναξιά κάποιες φορές, μου αρέσει. Την επιδιώκω γιατί βρίσκομαι συνέχεια με κόσμο, γενικά θυμάμαι ότι από μικρή ήμουν κλειστή και κάποιοι φίλοι μία εποχή με φώναζαν «στρείδι». Μετά, με την δουλειά μου υπάρχει πολύ έκθεση, είμαστε συνέχεια με κόσμο, επικοινωνούμε, μιλάμε, είτε από την σκηνή, είτε γενικότερα. Οπότε νομίζω την επιδιώκω την μοναξιά, μου αρέσει να αποσύρομαι για να σκεφτώ λίγο, να τα πω με τον εαυτό μου» εξήγησε στην αρχή η ηθοποιός.
«Δεν ένιωσα μόνη εδώ ποτέ. Πολλές φορές λέμε «μα δεν σου λείπει ο τόπος που μεγάλωσες, που ήσουν;». Εγώ από ένα σημείο και μετά νομίζω ότι άρχισα να μπερδεύομαι: «λείπει καμιά φορά όντως αυτός ο χώρος ή λείπουν τα χρόνια της αθωότητας που ήμασταν λίγο διαφορετικοί. Τα παιδικά μας χρόνια που ήμασταν διαφορετικοί, τα εφηβικά μας χρόνια που κυνηγούσαμε τα όνειρά μας». Εγώ νομίζω ότι τις περισσότερες φορές αυτό μας λείπει, κατέληξα εκεί εγώ, αυτό το συμπέρασμα έβγαλα» πρόσθεσε.
Η ζωή στην Σοβιετική Ένωση και η μετάβαση στην Ρωσία
Για την μετάβαση από την Σοβιετική Ένωση στην Ρωσία είπε: «Έζησα τη μετάβαση από την Σοβιετική Ένωση στη Ρωσία στην αρχή. Πριν πιστεύω ότι ευνοήθηκα από πολλά πράγματα, τα οποία έζησα εκεί. Ας μη πούμε για τα πράγματα στα οποία είχαμε έλλειψη, όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Αλλά έζησα και κρατικά πανεπιστήμια, έζησα το ότι ήταν λυμένα τα αυτονόητα πράγματα στον κόσμο.
Έζησα και τα καλά, ότι μας πλήρωναν για να σπουδάσουμε και ούτω καθεξής. Δηλαδή υπήρχαν και πολλά καλά, οπότε εγώ αυτό κρατάω, δεν χρειαζόταν να δουλέψω για να σπουδάσω. Την μετάβαση δεν την έζησα πολύ γιατί ήμουν εδώ. Η καθημερινότητα στην Ελλάδα ήταν πολύ διαφορετική. Τώρα νομίζω ότι έχουν γίνει τόσο ίδια τα πράγματα παντού».
«Οι γονείς μου δεν με έχουν δει στο θέατρο δυστυχώς, στα σίριαλ με έχουν δει, αλλά είναι στα ελληνικά οπότε τους πήγαινα κασέτες. Είναι λίγο δύσκολο, γιατί ουσιαστικά δεν έχουν ζήσει το πώς έγινε όλη αυτή η διαδικασία, δεν ήταν από κοντά. Δεν λέω ότι δεν με πιστεύανε, με πιστεύανε, αλλά νομίζω ότι η συνειδητοποίηση στη μητέρα μου κυρίως ήρθε όταν πήγε να πάρει visa στην ελληνική πρεσβεία και μία κοπέλα άρχισε να της μιλάει για εμένα. Τότε η μαμά μου συγκλονίστηκε που της μίλησε με τα καλύτερα λόγια και την έπιασε και μία συγκίνηση. Δεν έζησε από κοντά η μητέρα μου τα βήματά μου εδώ» ανέφερε, μιλώντας για το πώς οι γονείς της αντιλήφθηκαν την καριέρα που έχτισε στην Ελλάδα.
