ΗΠΑ και Κίνα στα μαχαίρια για ένα κατασκοπευτικό «μπαλόνι».
Το Πεντάγωνο επιμένει ότι το κατασκοπευτικό αερόστατο του Πεκίνο κόβει βόλτες πάνω από τα αμερικανικά εδάφη για παραπάνω από μια εβδομάδα.
Κουβαλά εξοπλισμό παρακολούθησης και παραβιάζει τον κυρίαρχο εναέριο χώρο των ΗΠΑ, τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση.
Η πρωτιά των Γάλλων
Τα κατασκοπευτικά μπαλόνια πρωτοκυκλοφόρησαν στα τέλη του 1700, στη διάρκεια των γαλλικών επαναστατικών πολέμων, οπότε το ερώτημα που εγείρεται είναι, γιατί εξακολουθούν να κυκλοφορούν μέχρι σήμερα.
Όπως γράφει το Politico, αυτά τα φουσκωτά μπαλόνια» που πετάνε σε μεγάλα υψόμετρα μπορούν να πραγματοποιήσουν μεγάλες αποστολές με μικρό κόστος σε σχέση τους δορυφόρους και έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν περισσότερα φορτία από ένα drone.
Η σύγχρονη μάλιστα εκδοχή τους προωθείται από τα ρεύματα των ανέμων, άρα μπορούν να ταξιδέψουν πάνω από την εμπορική εναέρια κυκλοφορία. 
Εργαλεία μεγάλης αντοχής
Ένας ακόμα σημαντικός λόγος για την παράταση της χρήσης τους είναι ότι τα κατασκοπευτικά αερόστατα μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις χωρίς να απαιτείται συχνός ανεφοδιασμός τους.
«Είναι επίσης μια υπενθύμιση για τις αμυντικές ανάγκες των ΗΠΑ, καθώς σήμερα είναι ένα μπαλόνι, αύριο είναι ένας πύραυλος κρουζ», δήλωσε ο Τομ Καράκο, ανώτερος συνεργάτης του Διεθνούς Προγράμματος Ασφάλειας και του Πυραυλικής Άμυνας στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών.
Εκτός από το κόστος, ένα βασικό πλεονέκτημα των κατασκοπευτικών μπαλονιών έναντι των δορυφόρων είναι ότι μπορούν να αιωρούνται πάνω από ένα συγκεκριμένο σημείο περισσότερο από το πέρασμα ενός δορυφόρου.
Οι δορυφόροι εξάλλου μπορεί να παρακολουθούνται από τους αντιπάλους των ΗΠΑ, πρόσθεσε ο Μπάιρον Κάλαν, διευθύνων σύμβουλος της Capital Alpha Partners.
Ξεγελούν τους πάντες
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι μπορούν να πείσουν ότι χρησιμοποιούνται για ιδιωτική χρήση, κάτι που δεν είναι δυνατόν στην περίπτωση ενός drone.
Τα τελευταία χρόνια πολλά τέτοια αερόστατα εντοπίστηκαν στους αμερικανικούς αιθέρες. Η μικρή διαφορά με τις μεγάλες συνέπειες είναι ότι το τελευταίο έμεινε λίγο παραπάνω, προκαλώντας πολλές απορίες για τον πραγματικό στόχο της πτήσης του.
Για την ιστορία, η ΝΑΣΑ άρχισε να τα χρησιμοποιεί τη δεκαετία του 1950, ενώ ο στρατός από τα μέσα της δεκαετίας του 2010 ξεκίνησε να πειραματίζεται μαζί τους σε χαμηλότερα ύψη.
