Το γλυκό αγοράκι της φωτογραφίας, που ποζάρει μαζί με τις δύο αδελφές του, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τραγουδιστές της γενιάς του, έχοντας διαγράψει μία μεγάλη και επιτυχημένη πορεία στον χώρο της μουσικής.
Της Ελένης Φλισκουνάκη
Καταφέρατε να τον αναγνωρίσετε;
Στην φωτογραφία βλέπουμε τον Γιώργο Μαζωνάκη στην παιδική του ηλικία!
Ποιος είναι ο Γιώργος Μαζωνάκης
Ο Γιώργος Μαζωνάκης γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1972 στη Νίκαια του Πειραιά, όπου και μεγάλωσε. Έχει δύο μικρότερες αδελφές την Βάσω και την Μαρία και από πολύ μικρός έλεγε ότι θέλει να γίνει τραγουδιστής.
Χαρακτηριστικά, σε συνέντευξή του στην εκπομπή του Αντώνη Σρόιτερ «Tik Talk», είχε πει: «Εγώ στα 7, στα 5, έλεγα ότι θέλω να γίνω τραγουδιστής. Μπορώ να σου πω, και σε παρακαλώ μη γελάσεις, στο Δημοτικό έδινα αυτόγραφα. Το ότι το κράτησα αυτό σε ένα επίπεδο και δεν παρανόησα οφείλεται στην πίστη μου. Ήμουν 13-14 όταν πήγα στο καμαρίνι της Μαρινέλας. Ήθελα να πάω για αυτόγραφο και είπα ψέματα ότι είμαι ανιψιός του κυρίου Τζιβιλίκα. Πάω πάνω και της λέω «Καλησπέρα, είμαι συνάδελφος»… Ήμουν αποφασισμένος για αυτό το πράγμα! Εφηβικά χρόνια με την έννοια που φαντάζονται οι περισσότεροι δεν είχα… Ξεκίνησα να τραγουδάω μικρός, έκανα θέατρο, ήμουν πολυάσχολος αλλά όλα είχαν σχέση με αυτό που ήθελα να κάνω. Στρατιωτάκι κανονικό».
Ακόμα, στην ίδια συνέντευξη η μητέρα του γνωστού τραγουδιστή, η κ. Κλειώ, είχε αποκαλύψει: «Η πρώτη λέξη του Γιώργου ήταν μαμ. Ήσυχο παιδί. Φορούσε κοστούμι, γραβάτα… Δεν ήθελε κανείς να του πειράζει τα ρούχα του, να του τα λερώσει… Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν όταν ήταν πέντε ετών και είπε το “Υπάρχω” του Καζαντζίδη, είχε πάρει ένα στυλ μεγάλου, δεν το περιμέναμε. Τότε καταλάβαμε ότι ο Γιώργος θα γίνει τραγουδιστής. Πήγαινε στο Λύκειο και δούλευε, τον άφηναν στο πίσω θρανίο να κοιμάται… Έφυγε από μικρό παιδί στις επαρχίες μόνος του. Με τις αδελφές του δεν τσακώθηκε ποτέ, τις πρόσεχε κιόλας… Του εύχομαι να είναι πάντα ο ίδιος, να μην αλλάξει ποτέ, να είναι πάντα όπως ήταν από παιδί μέχρι το τέλος του».
Πορεία στην μουσική
Το καλοκαίρι του 1992 τραγουδούσε σε ένα νυχτερινό κέντρο της Πάτρας, όταν τον ανακάλυψε ο Νίκος Μουρατίδης. Λίγο καιρό αργότερα υπέγραψε συμβόλαιο με μεγάλη δισκογραφική εταιρεία και ξεκίνησε την πολύ επιτυχημένη καριέρα του στον χώρο του τραγουδιού.
«Είμαι ο άνθρωπος που το καλοκαίρι του 1992 ανακάλυψα τον Γιώργο Μαζωνάκη στην Πάτρα. Ήταν ένα τίποτα, ένα παιδί 20 ετών που τραγουδούσε εκεί σε ένα μαγαζί. Τον πήρα, τον έφερα στην Αθήνα και του έκανα συμβόλαιο με μεγάλη εταιρεία. Από το 1992 και μετά ήμουν ο μάνατζέρ του, ο άνθρωπος που του σχεδίασε όλη την καριέρα, τον έκανα από το μηδέν super star! Μετά, κάποια στιγμή χώρισαν οι δρόμοι μας. Του έκανα ένα μεγάλο training, τον πήγαινα θέατρο, σινεμά, του έβαζα να ακούσει CD, να ακούει ξένους καλλιτέχνες, τον «έχτισα» που λέμε», είχε αναφέρει ο Νίκος Μουρατίδης καλεσμένος πρόσφατα στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού.
Το 1993 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος του Γιώργου Μαζωνάκη, με τίτλο «Μεσάνυχτα και κάτι». Κατά την διάρκεια της καριέρας του έχει κυκλοφορήσει πολλά τραγούδια και albums, τα όποια έχουν αγαπηθεί από το κοινό, το οποίο ακολουθεί φανατικά τον τραγουδιστή σε όλα του τα βήματα.
Από τα πιο επιτυχημένα τραγούδια του καλλιτέχνη, είναι τα: «Ανήκω σε μένα», «Παιδί της νύχτας», «Μου λείπεις», «Θέλω να γυρίσω», «Τέσσερις πήγε», «Στον έρωτα παρανοείς», «Λείπει πάλι ο Θεός», «Δύσκολα Φεγγάρια», «Ώρες μικρές», «Αγαπώ σημαίνει», «Με λένε Γιώργο», «Το Gucci φόρεμα» και «Διανυκτερεύω».
Επίσης, ο Γιώργος Μαζωνάκης έχει συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως: η Μαίρη Λίντα, ο Νότης Σφακιανάκης, ο Σταμάτης Γονίδης, η Καίτη Γαρμπή, η Πάολα, η Άντζελα Δημητρίου και ο Στέλιος Ρόκκος.
Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Gala» είχε εξομολογηθεί: «Εγώ προσπαθώ μέσα στην καθημερινότητά μου να είμαι γειωμένος. Να σκέφτομαι ότι δεν τρέχει και τίποτα και να μου λέω χαλάρωσε δεν είσαι και θεός. Απαιτεί ταπεινότητα η συνεχής εξέλιξη. Ταπεινότητα κι αρμονία ψυχής. Μόνο τότε έρχεται η εσωτερική γαλήνη. Να σου πω και κάτι στην τελική; Μόλις κλείσει η πόρτα και φύγουν οι φωτογράφοι, οι στυλίστες, η ομάδα όλη, μένω εδώ στην πραγματικότητά μου, με μένα. Το λέω με αγάπη. Απολαμβάνω την μοναχικότητα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσανασχετούν γιατί δεν αντέχουν τον ίδιο τους τον εαυτό».
