Το νησί Ντέβον, το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί στον κόσμο, κρύβει πίσω του μια τραγική ιστορία γεμάτη αποτυχημένα εγχειρήματα, καταραμένες αποστολές και την αρχαία ιστορία των Ινουίτ.
Βρίσκεται στον Αρκτικό Κύκλο, στο βόρειο Καναδά, και παρά τις ακραίες συνθήκες του, έχει προσελκύσει επανειλημμένα εξερευνητές και αποίκους. Όμως, το νησί συνεχίζει να στέλνει ένα μήνυμα θανάτου και απόγνωσης σε όσους τολμούν να το εξερευνήσουν.
Η απόκοσμη ομορφιά του νησιού Ντέβον, με τα επιβλητικά βουνά και τις άγονες ακτές, δεν είναι αρκετή για να κρύψει τις τραγικές ιστορίες που έχει φιλοξενήσει. Στο νότιο άκρο του νησιού, μια μικρή νεκροταφείο περιλαμβάνει δύο τάφους, που ανήκουν σε αξιωματικούς της Βασιλικής Καναδικής Χωροφυλακής που στάθμευαν στο λιμάνι Dundas κατά τις αρχές του 20ού αιώνα. Οι αξιωματικοί αυτοί, όπως και άλλοι πριν και μετά από αυτούς, πάλεψαν με τις ακραίες συνθήκες του νησιού, και οι θάνατοί τους ενσαρκώνουν την αποτυχία του ανθρώπου να κυριαρχήσει στη φύση αυτής της αρκτικής ερημιάς.
Το νησί ήταν και το μέρος μιας από τις πιο θλιβερές ιστορίες της Αρκτικής: την εξαφάνιση της αποστολής του Franklin το 1845. 129 άντρες του Βασιλικού Ναυτικού της Μεγάλης Βρετανίας χάθηκαν στην προσπάθειά τους να βρουν τη διάβαση του Βορειοδυτικού Περάσματος, και παρά τις πολλές αναζητήσεις, το μόνο που βρέθηκε ήταν απομεινάρια των αποστολών τους στο Ντέβον, όπως κομμάτια από πανί και άλλα αντικείμενα που τους ανήκαν.
Το νησί, ωστόσο, δεν φιλοξενεί μόνο ιστορίες αποτυχιών και απελπισίας από τις ευρωπαϊκές αποστολές. Εδώ, πάνω από 4.000 χρόνια πριν, οι Ινουίτ είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή, αφήνοντας πίσω τους ίχνη της ζωής τους και της επαφής τους με τους Νορς της Γροιλανδίας. Σήμερα, απομεινάρια αυτών των πρώτων κατοίκων, όπως το αρχαίο «χωριό» Thule κοντά στο Dundas Harbour, προσφέρουν στους αρχαιολόγους σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή και την επιβίωση σε αυτόν τον σκληρό κόσμο. Όμως, η διάβρωση της ακτής απειλεί να αφανίσει αυτές τις πολύτιμες πολιτιστικές κληρονομιές.
Το 1924, η Βασιλική Καναδική Χωροφυλακή αποφάσισε να στείλει μια αποστολή στο Ντέβον με σκοπό να «επιβάλει» την καναδική κυριαρχία στην Αρκτική. Εκεί εγκαταστάθηκε το στρατόπεδο στο Dundas Harbour, το οποίο σύντομα αποδείχθηκε ακατάλληλο για ανθρώπινη διαβίωση. Σε λίγα χρόνια, δύο από τους αξιωματικούς έχασαν τη ζωή τους—ο ένας αυτοκτόνησε, ενώ ο άλλος πυροβολήθηκε κατά λάθος. Μέχρι το 1951, η εγκατάσταση έκλεισε οριστικά. Οι τάφοι των αξιωματικών παραμένουν στην κορυφή του λόφου, θυμίζοντας την αδυναμία του ανθρώπου να επιβιώσει σε αυτή την ακραία περιοχή.
Η ακραία φύση του Ντέβον συνεχίζει να προσελκύει εξερευνητές, και σήμερα, ακόμα και η NASA χρησιμοποιεί το νησί για να προσομοιώσει αποστολές στον Άρη. Ο αντίξοος καιρός και το περιορισμένο φως καθιστούν το Ντέβον ιδανικό μέρος για να δοκιμαστούν οι συνθήκες επιβίωσης και οι τεχνολογίες για μακροχρόνιες αποστολές στο διάστημα. Η αποστολή Haughton–Mars είναι μόνο μία από τις πολλές που προσπαθούν να κατανοήσουν πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε άλλους πλανήτες.
Παρά τις σκληρές συνθήκες του νησιού, ο οικοτουρισμός έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος. Εξερευνητές και τουρίστες που επιθυμούν να ζήσουν την εμπειρία της Αρκτικής το επισκέπτονται μέσω εκδρομών, με σκοπό να δουν την άγρια ζωή, τις αρχαίες εγκαταστάσεις των Ινουίτ, και τα υπολείμματα των παλαιών αποστολών. Ωστόσο, οι επισκέψεις πρέπει να είναι προσεκτικά σχεδιασμένες, καθώς οι συνθήκες του νησιού συνεχίζουν να είναι ακραίες, και οι διαδρομές προσαρμόζονται συχνά στις παγωμένες συνθήκες.
