Τα άσχημα περιστατικά με τα ζώα στη χώρα μας δεν έχουν τέλος. Ζώα που κακοποιούνται, ζώα που δολοφονούνται με το χειρότερο τρόπο, ζώα που εκπαιδεύονται για να έχουν επιθετική συμπεριφορά, ζώα που εξαφανίζονται μυστηριωδώς.
Ο λόγος για μια ανάρτηση του κ. Δημοσθένη Λουκίσα από το χωριό Καλιβάρι, της κοινότητας Μακροτάνταλου στην Άνδρο, ο οποίος, θέλοντας να επιστήσει την προσοχή όσων έχουν σκύλο, ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook μια φωτογραφία με μια πινακίδα που βρίσκεται στην παραλία Μεγάλη Πεζά. Η πινακίδα αναφέρει ότι υπάρχουν εξαφανίσεις σκύλων στην περιοχή καθώς ένα τέρας-εννοώντας άνθρωπο- τους τρώει. Και από κάτω γράφει κάποια ονόματα σκύλων που έχουν μυστηριωδώς χαθεί.
Ο κ. Δημοσθένης Λουκίσας, όπως μας ανέφερε, κατοικεί τα τελευταία χρόνια στην Άνδρο και ασχολείται με τη μελισσοκομία και τον τουρισμό. Ο ίδιος ξαφνικά έχασε στην περιοχή εκεί πριν από δύο περίπου εβδομάδες τον σκύλο του, τον οποίο στάθηκε αδύνατο να βρει όσο και αν έψαξε σε βουνά και άλλα μέρη. Και μιλάμε για μια μικρή περιοχή που είναι αδύνατον να άνοιξε η γη και να τον κατάπιε.
Στην έρευνα που έκανε αναζητώντας το δικό του σκυλί, πληροφορήθηκε ότι έχουν χαθεί μέχρι τώρα 12 σκυλιά. Η περιοχή έχει 7 οικισμούς και τα σπίτια που κατοικούνται στο χωριό του είναι μόνο 12. Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους ήρθε σε επαφή του ανέφεραν ότι υπάρχουν κάποιοι κτηνοτρόφοι, ο οποίοι πυροβολούν τα σκυλιά για να προστατέψουν τα κοπάδια τους, τα οποία ζουν παρανόμως ελεύθερα. Όπως αναφέρει οι ελάχιστοι κτηνοτρόφοι εκεί έχουν ελεύθερα τα κοπάδια τους για λιγότερο κόστος. Τα σκυλιά πυροβολούνται και εξαφανίζονται. Κανείς όμως δεν θέλει να μιλήσει και να κατονομάσει τον δράστη ή τους δράστες, που κυκλοφορούν ανενόχλητοι.
Αν δεν μιλήσει κάποιος, φυσικά είναι αδύνατον να βγάλεις άκρη. Θα ειπωθούν τα γνωστά, ότι ο σκύλος έπεσε στον γκρεμό, ότι τον δάγκωσε φίδι, ότι τον έκλεψαν, ότι απλά χάθηκε και όλα τα ευφάνταστα σενάρια.
Πέρα από τον κ. Λουκίσα υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που αναφέρουν ότι και εκείνοι έχουν χάσει μυστηριωδώς τον σκύλο τους στην περιοχή αυτή, οι οποίοι δεν κατάφεραν ποτέ να τον βρουν.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά βλέπουμε να συμβαίνει αυτό που γίνεται στις περισσότερες-σχεδόν όλες, για να είμαστε ακριβείς- περιπτώσεις κακοποιήσεων και εξαφανίσεων ζώων. Κάποιοι γνωρίζουν. Μικρές άλλωστε οι περισσότερες κοινωνίες. Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Κανείς όμως δεν μιλάει. Μια σιωπή που γίνεται συνενοχή με θύματα πάντα αθώα πλάσματα.
