Η γνωστή ηθοποιός Βίκυ Βολιώτη μίλησε στο «Πάμε Δανάη» για το μάθημα ζωής από το θάνατο των γονιών της, τους ανθρώπους που την πλήγωσαν και την υιοθεσία της κόρης της.
Η αγαπημένη ηθοποιός αναφέρθηκε στην παράσταση «Ιζαμπέλ Ρεμπό, ο δικός μου Αρθούρος» που πρωταγωνιστεί, στο θέατρο «Μικρό Άνεσις», κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, αλλά και στην οικογένειά της.
«Η παράσταση μιλάει για τους ανθρώπους που καταφέρνουν να ξεπερνούν στερεότυπα και κοινωνικές αγκυλώσεις, σπάζοντας κλισέ και στεγανά της κοινωνίας. Από τον θάνατο του πάτερα μου, που ήμουν σε πολύ τρυφερή ηλικία, άλλα και από το θάνατο της μητέρας μου, βγήκα με μία τρομερή όρεξη για ζωή. Οι γονείς μου, φεύγοντας από τη ζωή, ήταν σαν να μου έδειχναν τη φωτεινή πλευρά, δεν ήταν όλα εύκολα, άλλα η ζωή είναι ωραία, να μη λυγίζουμε», είπε αρχικά η Βίκυ Βολιώτη.
«Όταν ήμασταν στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου υπήρχε τρέλα, φοβερός ενθουσιασμός και ανασφάλεια, ενώ μεγαλώναμε με τη σκέψη ότι τους μεγάλους έπρεπε να τους σεβόμαστε και αυτό σε έκανε να αισθάνεσαι πως είσαι μικρός. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης δεν είχε καμία φοβία, ήταν έτοιμος να αρπάξει τη ζωή, η Σμαράγδα Καρύδη κι εγώ ήμασταν πιο φοβισμένες. Η Σμαράγδα το εκδήλωνε με ένα φοβερό τσαμπουκά. Η Λήδα Ματσάγγου ήταν επίσης τσαμπουκαλού, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ήταν αγέρωχος από τότε, είχε μία φοβερή σιγουριά, άλλα και ωριμότητα στη σκέψη», συμπλήρωσε.
Για την τηλεόραση, την υποκριτική αλλά και τη διαχείριση της δημοσιότητας η Βίκυ Βολιώτη τόνισε πως, «όταν μπήκαμε εμείς στη σχολή δημιουργήθηκε η ιδιωτική τηλεόραση, ήταν λίγο ταμπού στην αρχή, ότι η τηλεόραση δεν είναι για τους ηθοποιούς. Βασανίστηκα και πέρασα δύσκολα σε αυτή τη δουλειά. Δεν είναι μία εύκολη δουλειά. Για παράδειγμα σε αυτή την παράσταση έχω χωρέσει όλη μου τη ζωή και για αυτό την έχω αγαπήσει τόσο πολύ. Η έκθεση αυτή είναι τρομακτική γιατί εκθέτεις τον εαυτό σου. Όταν ως ηθοποιός αποτυγχάνεις και τρως τις ήττες, είναι σα να απορρίπτεσαι εσύ και όχι απλώς η δουλειά σου».
«Μετρημένοι άνθρωποι με έχουν πληγώσει»
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν έχει πληγωθεί η ηθοποιός απάντησε πως, «είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι άνθρωποι που με έχουν πληγώσει, με τους οποίους δημιουργήθηκε τρομακτική απόσταση μετά από ατυχή συμβάντα. Αυτό που δεν μπορώ να συγχωρήσω είναι το ότι δεν ζητήθηκε ποτέ συγγνώμη, είναι τρεις συγκεκριμένοι άνθρωποι και κανένας δεν είναι σκηνοθέτης».
Η Βίκυ Βολιώτη μίλησε, μεταξύ άλλων, και για την επιθυμία της κόρης της για ένα αδερφάκι.
«Η Άννα μας ζητούσε αδελφάκι, τώρα έχει σταματήσει άλλα η δουλειά μας είναι άστατη με τρελά ωράρια. Ωστόσο, δεν το αποκλείουμε. Δεν με απασχόλησε ποτέ να διαιωνίσω το DNA μου, δεν θεωρώ ότι τα παιδιά είναι συνέχειά μας, αν και οι περισσότεροι από αυτή την ανάγκη αποκτούν παιδιά. Δεν ήμουν μία γυναίκα που ήθελε να αποκτήσει σώνει και καλά παιδί, οπότε θα ήθελα να γίνει με ένα παιδί το οποίο μπορεί να είχε ανάγκη από κάτι τέτοιο. Έχουμε μία υπέροχη κόρη, η οποία δεν θέλω να κάνει αυτά που θέλω εγώ, θέλω να κάνει αυτά που θέλει εκείνη», τόνισε η ηθοποιός.
